Het Liegend Konijn. Jaargang 2

[p. 16]

Spreken

Blijven kijken heeft geen zin. Reik me een woord
dat aanslaat. Spreken is smeken om liefde.
De buigzaamheid van woorden en hoe we zonder
ons te pletter zouden zwijgen. Inslaande brand.

Een keel die dorst, verslikt, verschroeit. Spreek mond
spreek. Lief lijf luister met elke bloedwarme porie.
Er is geen woord voor zwijgen. Met andere woorden -

spreken moeten we, het pure en onzegbare vertalen,
het zwijgen de mond snoeren. Een ademstoot brengt
woorden aan het licht. Het bronst en vonkt
en zingt en regent schuim en as. Het lucht op.