Het Liegend Konijn. Jaargang 1

[p. 91]

Hotelkamer in Helsinki

onvindbaar, dacht je,
maar alles komt in golven,
de slaap en de liefde,
honger en dorst
en weemoed

omdat je dacht aan een café
waar je zelf de muziek koos,
valse triste, het was, dacht je nu,
om iets goed te maken, maar
de muziek maakte duidelijk:
het licht was te fel, het sluitingsuur
nakend en wij dansten niet

onvindbaar, dacht je,
maar dat was buiten het sneeuwen
gerekend dat in de binnentuin
stilte bracht, lege schommels
en banken, het zwijgen
van sterren en maan