Het Liegend Konijn. Jaargang 1



[pagina 90]
Gedachten in het luchtruim 5 oktober 2002 je vloog aan een venster de zon achterna onder de vleugels lag land in de zee dat er uitzag als brood waarvan iemand gegeten had maar zonder honger, brood dus soms was er iets dat het zonlicht weerkaatste, een autoportier, een dakvenster, alles bewoog, zoniet hier, dan beneden, hier stond je hart even stil want je las in de krant dat een dichter was heengegaan je dacht aan zijn laatste gedicht over een tunnel met aan het eind in het licht zijn geliefde, hij legde zijn hand op haar knie en toen werd het nacht je dacht aan je kinderen en aan het wonder van hun geboorte maar je wende er aan en was het dan eigenlijk nog wel een wonder? hoeveel groter was dan niet de dood? te groot dus en daarom wilde je landen want zo goed alleen in de lucht kunnen zijn was niet goed voor de mens, hij hoorde nu honger te voelen, hij hoorde heen en terug te reizen, hij hoorde te vallen en op te staan