Het Liegend Konijn. Jaargang 1

[p. 84]

Vrouw

Soms als sikkel aan mijn hemel, staat zij,
Een dwaallicht, een stuk van haar voor mij.

Toch blijft zij driekwart achter, houdt zij
Van mij, blijft zij vol. En ik in al haar wanen.

Zij keert altijd weer
Weg naar haar volle staat,
Zij kan niet anders dan kantelen.

Volta, wassen naar haarzelf,
Naar de vrouw in haar holte.