Het Liegend Konijn. Jaargang 1(2003)– [tijdschrift] Liegend Konijn, Het– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 37] [p. 37] Raveel I Zoals zijn afbeeldingen ergens beginnen iets te laten zien - het kan alles zijn overal iets ergens op een tafel achter een raam tegen een muur of waar dan ook alles kan en zoals ze zich dan als het ware voortzetten in de plek waar ze begonnen en tegelijk die plek bij hen binnendringt hen al bijna begint op te heffen zo wil ik dat ook gedichten beginnen ergens iets te beschrijven [pagina 38] [p. 38] II Zoals je tijdens het denken kunt weten dat je aan niets denkt en zoals je tijdens het kijken kunt zien dat je niets ziet zo kunnen er in zijn afbeeldingen gaten vallen in een weiland een mens een huis witte gaten waarin je ziet dat we van de dingen niet weten hoe ze zijn ziet dat de echte wereld een gat is een wit gat zo wil ik dat gedichten de gaten laten zien in de taal waar voor de dingen geen plek is [pagina 39] [p. 39] III Zoals zijn afbeeldingen laten zien hoe toevallig en eenmalig de dingen zijn het gezicht van een vader de rug van een vrouw een stoel aan een tafel - al die dingen even zijn ze gezien een moment en ze zijn al verleden en nog zijn ze zichtbaar niet vast te houden en weg als een glimp van wat was en wat is en ook dat niet zo moet een gedicht zijn moet het iets zeggen en dat niet zeggen en dat opnieuw zeggen [pagina 40] [p. 40] IV Zoals zijn afbeeldingen ergens ophouden de dingen te laten zien hen laten eindigen in hun elementen hun kleuren vlakken lijnen zoals ze de dingen als het ware doen terugkeren in het bestaande zo moeten gedichten ergens ophouden iets te beschrijven de dingen ergens laten eindigen voorbij de plek waar ze geschreven zijn [pagina 41] [p. 41] V Ik las dat de werkelijkheid niet bestaat er stond: de dingen zijn niet zoals ze lijken te zijn - maar ze zijn ook niet anders vreemde uitspraken die ik niet kan vergeten ik blijf zoeken naar hun waarheid en soms vind ik die - in zijn afbeeldingen een onbegrijpelijke waarheid Vorige Volgende