Het Liegend Konijn. Jaargang 1

[p. 30]

Les abeilles

Mijn engel zingt basso continuo.
Hij dreunt mijn woorden als ik slaap,
Hij bet mijn koortsig zwetend vel,
Hij laat de schorpioenen paren in mijn droom.

Ik kan hem licht verjagen.
Marsen, triomfen van een half
Verzonnen woord - hij is er
Met mijn stem vandoor.

Maar als ik ril van kou,
Als ik van moeilijke uren houd,
Als ik droog brood eet
In het stof,

Dan voel ik heel licht
Handen op mijn schouders.

Ze honen maar, ze doen maar
Wat ze moeten doen.
Maar als hij op dat wegje
Met de doornen bij me is,

Dan knikt iets in mijn zere knieën
En ik vlieg.

Van wonden als ik neerkom
Maakt hij woorden in
Mijn dichtgeknepen mond.