Libertinage. Jaargang 5

[p. 8]

[J. Hanlo: gedichten]

Nooit meer stil

Men zal nog krijgen dat het nooit meer stil is
en dat voortdurend 's nachts en altijd de verdoemde rotmotoren
om je kop ronken
zodat het zoemen van machines voortaan altijd
door de lucht gaat
knalpottende raketten rondstotteren
en dat geen plekje hei of wei
geen kilometer aardig lenteland meer vrij is
van hun gezoem waarmee ze alles verpesten
Het vinden en verbeteren zélf is mooi
maar het gevolg is toch maar een
massa doelloos tuig
vlieg-tuig

J. Hanlo

[p. 9]

Ik denk aan U

Gij mergelende dronkaards
wáárheen voert uw weg?
Uw huid bespant uw jukbeen
elken dag weer strakker.

'k Las wél dat Bacchus was
een joviale knaap
belust op dans en zang,
maar toch geen wreed tiran, een makker,
en geen kwelgeest.

Ik denk aan U
o mergelende dronkaards
die uw lach te vroeg verleerd hebt
en wier vlees, door ziekt' of ander ongemak,
verteert tot gij uw ‘Nooit meer’
nooit meer zweert.

J. Hanlo