Libertinage. Jaargang 4

[p. 49]

[Max Nord: Soms is 't genoeg...]

Soms is 't genoeg...

Soms is 't genoeg op straat te lopen
Hand in hand met 't liefste kind,
Dat speelt en lacht en nog kan hopen
Dat ìk de wegen voor haar vind.

Dan speel ik aarzlend met haar mee
En kijk naar 't blinken van haar ogen
- Zij is de vloed, ik de eb der zee -
En ik verzwijg mijn onvermogen.

's Avonds lees ik haar dromend voor
En antwoord op haar kleine vragen,
Het ernstig spel gaat eindloos door
Totdat ik haar naar bed mag dragen.

Wel weet ik dat het zo niet blijft:
Eens zal ook zij met angst beminnen
En gaat de onrust, die ons drijft,
Ook in haar hart zijn klop beginnen.

Dan zal zij door de straten lopen
Met aan haar hand een spelend kind,
Als ik nu, en vermoeid van hopen
Vragen waar zich de weg bevindt.

Max Nord