Leysen-boeck der catholycken daerinne vergadert zyn wt verscheyden boecken veelderhande leysenen himni ende geestelycke liedekens
(1605)–Anoniem Leysen-boeck der catholijcken–
Auteursrechtvrijende op den selven voyse van Het reet een Ridder wt jagen, ofte het daget inden Oosten.Als waeren vervult die daegen
Al van den Pincxterdach
Die Discipulen nae schrift gewaegen
Eendrachtich men daer vergaderen sach
Seer haestich werdt daer vernomen
Een al te genoechelijcke geluyt
Is vanden hoogen hemel gecomen
Al door des heyligen Gheests vertuyt
Als eenen stercken wijndt quam daer beneven
Met alsoo crachtigen geruysch
Aldaer sy saten in haer gebeden
En vervulden dat geheele huys
Al was dit geluyt zeer crachtich
Nochtans het maecktense onbevreest
Tverweckten haer herten seer voordachtich
| |
[pagina 106]
| |
Te verwachten den toegeseyden geest.
Hen verschenen verdeylde tongen
Van gedaenten met anders dan helder buyr
Geseten op ouden ende jongen
Ende maeckten haer suyver en puyr.
Als zy hoorden seer wonderlijcken
En sagen dees teyckenen somen leest
Sy worden vervult al gelijcken
Al metten heyligen Geest.
Als haer herten dus waren ontsteken
So begonsten zy altemael
Na dat den Geest gaf wt te spreken
So spraken zy menigerhande tael.
Daer waren ter selver statie
Veel Ioden van alderhande natie
Die Godt seer vreesden en dienden hem.
Als sy hoorden dees wonder mare
Vergaderde int selve huys
Een menichte der gemeene schare
Die waren van herten zeer confuys
Sy verwonderden haer altemale
Wter maten in desen nieuwen schijn
Dat zy hoorden elcx haer eygen tale
Sy spraken al op dat selve termijn.
Sijn dese niet alle ghepresen
Die daer spreecken Galileetsche mannen fijn
Wat wonders wat nieus so mach dit wesen
Wat wonders wat sonders mach dit zijn.
Dat wy verstaen en hooren
Een yeder zijn eygen moeders tael
Daer wy elcx inne sijn gebooren
Bysonder int speciael.
Wt so veelderhande vremde natie
| |
[pagina 107]
| |
En spraecke die hier nu sijn vergaert
Men hoort in also corter spatie
De talen elcx van ons eygen aert.
Men hoortse geen fabulen spreecken
Noch treken van menschelijck gelaet
Maer hooge heerlijcke dingen preecken
Van Godt ende Gods groote wonder daet.
O heylge Geest ghepresen
Toont ons u genade sonder verdrach
Die ghy den Apostolen hebt bewesen
Op desen heyligen Pincxsterdach,
O heylighe Gheest verheven
Schenckt ons van uwe water soet
Datter vloeyt tot in het eeuwich leven
En suyvert ons vander sonden vloet.
O Princelijcke Geest almachtich
Ons trooster in alle noot
In ons stort uwe gaven crachtich
Dat s’vleys lust in ons wert gedoot.
|
|