| |
Refereyn.
Met den nieuwen iare, hoort wat ic vermane
Den dach is oppe, den nacht is verhaert
Tis nu tijt wten slape, op te stane
De gratie ons verlossers, is gheopenbaert
Een nieu licht, heeft de duysternisse verclaert
Den ouden onvrede is neder gheleyt
Die niet arbeyt // verlast zijn, niet sonden beswaert
Haesten hen al te samen te Bethleem waert
Daer den Engelen vreucht int cribbeken schreyt
Niet door ons wercken maer wt grooter bermherticheyt
Heeft God zijnen sone, der werelt gesonden
En wt liefden was de sone daer toe bereyt
Om ons levende te maken // so Paulus seyt
Doen wy doot lagen, inde sonden verslonden
Vander wet des doots heeft ons Christus ontbonden
Looft hem alle monden tis nu huere
Verblijt inden heere, spijdt den helschen honden
Wert in Christo Iesu, een nieu creatuere.
Gods Sone // eeuwich als Godt vader almachtich
Die is nu voor ons een kindeken geboren
d’Woort is vleesch, de maecht is werden drachtich
Ghelijck Ezaias, had geseyt te voren
Godt heeft ontsloten, der gratien tresoren
Hy roept ons ter bruyloft, wt alle landen
Door den ouden Adam waren wy verloren
Maer door Christum Iesum zijn wy vercoren
Gods kinderen te heeten, die waren vyanden
| |
| |
Nu wy verlost zijn wt s’vyants tanden
Laet ons af werpen, alle onreynicheyt
Wert vernieut door den geest, in u verstanden
Besidt u vaetken, in eeren, niet in schanden
Ghy zijt tempelen Gods, weet de certeynicheyt
De sondige cleynicheyt // elcken nu af schuere
Achterclap, dronckenschap, en alle vileynicheyt
Wert in Christo Iesu, een nieu creatuere.
Wilt van u worpen, u eertsche wandelinghe
Spreect voortane, de waerheyt, hebt ghy gelogen
En zijt rechtveerdich in u handelinghe
Bedriecht niet meer, hebt ghy voortijts bedrogen
D’onvruchtbaer wercken, die ghy hebt geplogen
En pleecht nu niet meer, tis Paulus leere
Nae dat ghy den ouden mensch, hebt wtgetogen
Doet aen Iesum Christum, en wilt u pooghen
Door nieuwicheyt des geests, te dienen den Heere
Cruyst den ouden Adam, op dat deucht vermeere
Die de besmetheyt des werelts, is ontvloden
Niet weder totten ouden wercken en keere
Maer op dat elck Godt in zijn lichaem eere
Wilt de wercken der duysternissen heel wtroden
Ghiericheyt, oncuysheyt, tis dienst der afgoden
Zijt ghy Griecken oft Ioden // wert hier af puere
Doot de wercken des vleesch, wandelt in gods geboden
Wert in Christo Iesu, een nieu creatuere.
Den ouden deesem, moet afgebroemt // zijn
Ghiericheyt oncuysheyt, en hoverdye
En laet ooc onder u niet meer genoemt // zijn
Overspel, dootslach, oft tyrannije
Teghen t’vleesch lusten, elc vromelijc strije
Weerstaet door t’geloove, des vyants schichten
Laet sonde in u hebben geen heerschappije
| |
| |
Maer elck zijn herte, den Heere besnijen
Besnijt u oogen, van ydelen gesichten
Laet u voeten, van sondighe wegen swichten
Besnijt u ooren, houdt u tonge in bedwanghe
Wilt u handen, tot goeden wercken oprichten
Weest vreedsaem, en wilt malcanderen stichten
Niemant Gods gratie te vergeefs en ontfange
Hebt ghy in duysternissen gewandelt dus lange
Weest niet meer bange // maer vry van getruere
Looft den nieuwen Heere, met nieuwen sange
Wert in Christo Iesu een nieu creatuere.
Brenget den nieuwen Coninc nieuwe gaven
Offert hem een nieu herte, hy is te vreden
Niet meer en wilt werden, des vyants slaven
Also ghy geweest hebt, in tijden voorleden
Vernieut u propoost, hebt ghy Gods wet overtreden
En in vernieuwinge, ws sins, wilt werden hermaect
Neempt aen een nieu leven, leert den tijt besteden
Treet ane de wapenen, des lichts als heden
Vierich int ghebedt, sober zijnde, waert
Rasch alle weerlijcke begeerten versaect
Alle bitterheyt, gramschap en blasphematien
Als Gods kinderen, weest simpel, alle boosheyt staect
Neerstich int goet, dat ghy niet en wert gelaect
Noch berispt, onder de verkeerde natien
Arbeyt in Gods wijngaert, werct metter gratien
Vliet s’vyants tentatien, al werdet u suere
Ghy wert vervult, met geestelijcke consolatien
Wert in Christo Iesu, een nieu creatuere.
|
|