| |
Refereyn.
Droocht af de traenkens, wilt vreucht hantieren
Vernieut uwen geest, alle droefheyt swicht
O dochters van Syon, wilt heerlijck vieren
Met oliën van blijschappen u vercieren
Staet op Ierusalem en wert verlicht
Want u licht is comen in vrede gesticht
S’heeren heerlijckheyt is over u op gegaen
Den horen der salicheyt is opgericht
De dalen zijn vervult, de bergen gheslicht
De Doove hooren, de cruepele recht staen
Den blinden, werden d’ooghen open gedaen
Den armen wert blijschap gheevangeliseert
Des vaders beloofte hebben wy ontfaen
Daer de Propheten af hadden gepropheteert
Godt is metten menschen geaccordeert
Een yegelijc doe ane, nieu ruylofts cleere
Want de bruyloft des lams wert gecelebreert
Met nieuwer vreucht, verblijt u inden heere.
Gaet nu na Bethleem, en elck bysondere
Wilt den nieuwen Coninck, nieu gaven bringen
En siet in Cribbeken, daer merct ghy wondere
De eeuwige Godtheyt leyt daer ondere
T’hoy in doecxkens gewonden noyt vreemder dingen
Om dat wy ons hoveerdije, souden dwinghen
Wert de Heere, als knecht, t’onswaert genegen
O dochters van Syon, wilt vrolick springhen
Met Tamboeren, Velen, een nieu lieken singen
En gaet den iongen David tegen
| |
| |
Die den grooten Goliath heeft verslegen
Acht dagen out zijnde, den strijt haest begonnen // heeft
Met Godt Vader hebben wy pays vercregen
Door d’lammekens bloet, dat voor ons geronnn // geeft
d’Engelen knielen, de helle, als verwonnen // beeft
Voor dit Ionc onsprekende kindeken teere
Alle Christen volc dat onder der sonnen // leeft
Met nieuwer vreucht, verblijt u inden heere.
Onder d’Engelsche Vorsten, in hemelrijcke
Was groote blijschap, heden op desen dach
Int voorborch der hellen, ooc des gelijcke
Den herderkens en sloech vreucht, ooc geen swijcke
Doen zy’t kint vonden, dat int cribbeken lach
De sterre diemen in Orienten sach
Dede de Heydenen, ooc zeere verblijen,
Datse quamen na Bethleem sonder verdrach
Een Christen herte, dan wel verblijden mach
Want wy waren in grooter slavernijen
Maer Gods bermherticheyt siende ons lijen
Heeft ons gesonden eenen vromen capiteyn
Die ons uyt Egypten sal leyen en vrijen
Van Pharaoms, den snooden vileyn
Dese blijschap is alle menschen int gemeyn
Door d’Engelen vercondicht, nae Lucas leere
Dus geestelijck weerlijck, groot ende cleyn
Met nieuwer vreucht, verblijt u inden heere.
Verblijt u al die inden heere hopen
En inder eewicheyt sult ghy vrolijck wesen,
De poorte des hemels, is nu open
De Olie der bermherticheyt is gedropen
In Adams wonden, en sy zijn ghenesen
Wy die inder doot lagen, zijn verresen
Want d’leven, heeft nu verwonnen de doot
De helle desgelijcx, verblijt u in desen
| |
| |
Want t’saet vander vrouwen, hoogst gepresen
Heeft zijn voeten gheset, op der slangen hooft
Die hongert gaet te Bethleem, daer vint ghy broot
Schept water in blijschappen, sonder verdriet
Wt des behouders fonteyne, en hebdijs noot
Coopt sonder silver, melck en wijn om niet
Wonder isser geboort, s’gelijcx noyt gheschiet
Een Maecht heeft gebaert, nieu vant noyt meere
Het onsienlijc woort hem handelen liet
Met nieuwer meucht verblijt u inden heere.
Ghy die in drucke voortijts saedt benaut
Opte vloet van Babel verdreven wt u lant
Hebt goeden moet weest vrolijc en fiant
Want de vyandt die ons vaste, hielt geclaut
is afgeslagen zijn foortsige hant
Hy had ghewet zijnen bloetgierigen tant
Om te vernielen t’heel menschelijc geslachte
Naer desen stercken gewapenden tirant
Die is door de toecomste Christi vermant
Sijn wapenen, zijn hem benomen met crachte
Sijnen roof is wtgedeylt, die hy nau wachte
Die metalen poorten zijn gebroken
Want de Heere zijns Testamente ghedachte
Soo hy onsen vaders had ghesproken
Ghy die gedwaelt zijt door s’vyants toestoken
Wten rechten wege, elc nu weder keere
Roept genade, u misdaet, blijft ongewroken
Met nieuwer vreucht, verblijt u inden heere.
Looft den heere, met blijden geeste
Met herpen, trompetten, basoenen claer
En als herten en hinden inden foreeste
Huppelt opte bergen wt s’werelts tempeeste
En contempleert Gods goetheyt aldaer
| |
| |
Ghy ballingen compt inne vry sonder vaer
Metten nieuwen Koninc van boven ghesonden
Godt die ons verre was, is nu ons naer
Verblijt u schuldenaers, tis nu t’gulden Iaer
Dat alle gevangenen werden ontbonden
Hester heeft gratie by Assuerum vonden
Peys en rechtveerdicheyt hebben malcanderen gecust
De hemelsche medecijn heeft hem laten monden
Want hy ons te genesen had grooten lust
Den Eenhoren inder maget schoot nu rust
De slaven zijn vry, elc haest hem seere
Met sange het schreyende kindeken sust
Met nieuwer vreucht, verblijt u inden heere.
|
|