Een schoon ende gheneuchlijck sanck, van het Kindeken Iesu.
In dulci iubilo, singht ende weset vro,
Al ons herten vroude, licht in presepio,
Het lichtet als de Sonne, matris in gremio,
Ergo merito, Ergo merito,
Des sullen alle herten wesen, in gaidio.
O Iesu parvule, nae dy is my so wee,
Trooster al mijn gemoede, tu puer optime,
Ende dat door zijn genade, tu princeps glorie,
Traheme post te, al in dyns Vaders rijcke,
Vbi funt gaudia? nerghens meer dan daer,
Daer de Engelen singen, de nova cantica,
Haer soete stemmen clingen, in regis curia,
Daer sy ons moeten wijsen, Christi presentia.
Maria nostra spes, wy bidden u Ioncvrouwe des,
Dat wy salich worden, door u progenies,
| |
Auteursrechtvrij