't Leven en Bedryf van Clement Marot

Den verdoolden Artz.

EEn jonge Vrouw, leggende aan de Buyk-siekte te bedde, liet een Docter ontbieden, om, waar 't mogelijk, door zijn hulpe gesond te worden.

So haast quam hy niet voor het Bed, of hy greep terstond haar linkse arm, om aan de Pols te vernemen, of sig daar ook binne koortsen onder vermengde. Clement, staande met de man aan 't hoofden eynde, dit siende, seyde: mijn Heer mijns oordeels hebt gy u dapper vergrepen, de-

[p. 98]

wyl gy den arm voelt, daar de Vrouw geen pijn heeft, en den buyk daar 't haar let, blijft van u ongetroost: Og! schoot de sieke vrouw, daar op al sugtende uyt: mijn leven Clement, dat heb ik mede al gedagt. Zeper ik sou aan u mijn genesinge tienmaal liever, dan den verdoolden Arts vertrouwen.

Den Rink geen Doctor maakt, en 't lange Mes geen Kok,
De voeringe van de Broek, is 't leven van de Rok.