't Leven en Bedryf van Clement Marot

[p. 5]

't Leven en Bedryf van Clement Marot.

Boertig verhaal van Clement Marot, en een Pastoor van Sint Honori, tot Parys.

CLement Marot, zijnde doorgaans in syn leven so vermakelijk, dat niet alleen den Koning, maar elk te weynig aan hem scheen te hebben; geeft zijn laatste snak (by na al Boertig) gegeven: want hy veynsde sig, (niet lang voor zijn doodt) dapper krank te zijn, gebruykende dagelijks verscheyde geneesmiddelen, met voorneemen om den Pastoor van zijn buurt (een man seer bitter tegens de Hugenoten, of die van de Gereformeerde Godts-dienst, so wel in woorden als in werken) een pots te speelen: Ontbiedende ten dien einde eenige van zijn Bloet-verwanten en goede bekende, voor zijn Bedt: gelatende sig niet alleen heel siek, maar ook soo, als of zijn gemoet bezwaart, en ten alder-hoogsten tot 't Roomsche Geloof genegen was: soo dat sy niet anders meenden of het was so als hy sig geliet; terstont het gerugte van zijn qua-

[p. 6]

lijk gesteltheyt, en voornemen van bekeringe, door de gantsche Stadt deden draven; Soo haast quam hem dit niet ter ooren, of hy begon hartig te laggen, en zijn Knegt geroepen hebbende, seyde; Gaat terstont by die Pastoor, en segt dat hy sonder vertoeven by my komt, om my met 't heylig Olysel (dewijl ik een groote reys meen aan te nemen) de leste dienst te doen, en te salven: de knegt dit hoorende, meende dat zijn Meester door siekte raaskalde? en half ydel-hoofdig was, om dat hy altijt met de Roomsche Ceremonien hadt gespot; in-voegen dat hy met toeven, dit bevel in de windt sloeg, en niet eer voort ging, voor dat Clement hem ander-maal sulks met harde woorden geboodt te volbrengen: het geen ook terstont wiert gedaan? want de knegt, voegende sig by den Pastoor, bootschapte aan den Geestelijken Heer al 't geene dat hem belast was. Fluks voer de Paap daar op dus uyt: u Meester (geloof ik seeker) drijft met my, en met de H. Dienst van de H. Kerk, den spot: maar hy sal nu haast ter Stede komen, daar hy van al zijn schalkheyd sal moeten rekenschap geven; want seker het is niet goet met soo een hooge saak den draak te steken, en derhalven vond ik het niet geraden by sulk een Ketter te gaan.

[p. 7]

Hier mede vertrok sig de Paap, half verstoort, in zyn Studoor, en den knegt ging op een draf weer na huys, vertellende aan zijn kranken Meester al 't geen dat hem weder-varen was. Clement zynde, na dat hy sig geliet, hier over heel ontstelt, seyde tegens zijn knegt spoet u terstondt wederom, en segt tegen den Priester, dat hy ter vlugt moet komen: want 't kan zijn dat ik de reys van daag nog aan-neme; en indien ik gevaar liep, de schult soude alleen op den Pastoor geleydt worden. Binnen weynig tijds was de knaap wederom by de Priester, die uyt dese leste boodtschap niet anders kon af-meten, of het was een opregten ernst: des hy sig, met al zijn gereedschap by den kranken voegde, vermaande deselve sig tot de heylige Biegte te buygen; gebruykende daar by sulke woorden, als hem dogte te dier tijde het oirbaarlijkste te zijn. Hier op gaf Clement tot antwoordt: dat hy zijn reyse misschien wel haast sou aannemen; gebiedende daar by aan zijn Dienaar, dat hy hem zijn oude Laarsen soude voor den dag halen. Den Pastoor dagt dit een seer vreemt gebodt te zijn, wijl hy in doods nood scheen te leggen, en dien volgende geen meer laarsen van nooden had. Dog soo haast was de knegt met de laar-

[p. 8]

sen niet voor het Krank-bed gekomen, of Clement seyde; Domine Pastoor, ik heb u en uwen Oly hier ontbooden, om mijn laarsen (dewijl ik een groote reys heb voorgenomen te doen) soo wel te smeeren, als het immers mogelijk sal zijn. Den Paap dit hoorende, was niet weynig vergramt, en liep al knorrende en morrende ten Huys uit, latende den Vos, die hy voor een puer-sieke Sot schol, op het nest, die niet na liet wel lustig om dit bedrijf in zijn vuyst te lagchen.