Lente-bloemtjes geworpen in de schoot van aangename juffers


Serenade aan Philis. Voix: Boure Madame. MYn hert vlieg na u wit, Het schoone oog dat gy aanbidt Seg dat ik haar gesigt nog al Bemin, en minnend' sterven sal Maar neem wel agt Dat g' u wel wagt En niet in de brand versmagt. Ga spreek dog soet'lijk aan
[pagina 56]
Die Son, waar van ik moet ontfaan Mijn ligt, alwaar de Minne sant Sijn minnetoorsje steekt in brand. Maar neem wel agt Dat g' &c. Seg hoe sy vroeg, en laat, Altijd in mijn gedagten staat Geprent, en hoe dat ik verdwijn Om harent wil in smert, en pijn, Maar neem wel agt Dat g' &c. Ondekt haar onvertzaagt De diepe wonden die gy draagt, Het vuur dat in uw binnenst woont Pas dat g'uw' liefde kragtig toont
[pagina 57]
Maar neem wel agt Dat g' &c, En soo een lieve lonk U ytwes tot vertroosting schonk, Hou moed, en bid, en smeek dan voort Tot dat zy heeft uw klagt verhoort Maar neem wel agt, Dat g'u wel wagt En niet door haar oog versmagt.