Lente-bloemtjes geworpen in de schoot van aangename juffers

[Tis waar Clorinde gy zijt schoon]

Voys: La Duchesse.

TIs waar Clorinde gy zijt schoon
Uw oog hield my door haer gelonk gevangen,
Uw roode wangen

[p. 18]

 

Spannen wel de kroon,

 

Uw wesen, en gelaat vol minne vonken

 

Beloofde door haar lonken

 

Aan mijn min geen quaet

 

Maar nu gy soo ligtvaardig

 

Mijne trouw verraat,

 

Soo ken ik uw niet waardig,

 

Dat g'ook langer staat

 

Geschreven in het binnenst van

 

Mijn hert, soo dat ick ewig ban

 

Uyt mijn gedagten vyandin

 

Uw ligte min.

 

Of meent gy nog wel soete kindt

 

Dat mijne oogen door de kragt der liefde,

 

Daar gy me grievde

[p. 19]

 

Sijn soo stekeblind,

 

Dat ik die nauwe band,

 

En slavernyen

 

Onendelijk sou lyen

 

Van uw straffe hand

 

O, neen! uw wreede sinnen

 

Hebben my betoont

 

Dat in uw hert van binnen

 

Niet dan wreedheit woont,

 

'k Verlaat uw nu gy my verlaat,

 

Ik min geen Juffer die my haat,

 

Wilt gy dat ik om uw ly

 

Soo ly om my.

 

Ik sla uw schoonheit in de windt,

 

Gelijk gy eertijts deedt mijn droeve klagten,

[p. 20]

 

'k Sal voort veragten

 

Uw die 'k heb bemint,

 

Vaar wel in eewigheit wel eer beminde

 

Ligtvaardige Clorinde

 

Vol ondankbaarheyt;

 

Mijn trouw heeft uw verweten

 

Uwe trouwloosheen,

 

Ik sal nu haast vergeten

 

Uw om Clorimeen,

 

Wanneer ik bly, en vol van vreugt

 

In wederliefd' sal sijn verheugt

 

Als gy helaas beklagen sult

 

Te laat uw schult.