Leerrijke avonduren voor de jeugd

[p. 139]

Avond-overdenking.

Deze dag was naauwelijks begonnen of wij mogten Gods zegenende hand ontmoeten. De berigten die van alle kanten tot ons kwamen, bevestigden Gods zigtbaar bestuur over ons en de onzen, in de bevrijding van vele onheilen, die andere troffen. Hoe alvernielend was niet de brand in Konstantinopel, en de verwoesting van 10000 huizen? waardoor duizende inwoners onherstelbaar arm en ongelukkig werden. In een ander, oord vernielt de oorlog het vermogen van den landman. Ginds vervolgt het blinde bijgeloof den aanhanger en belijder van een' gekruisten Christus. Hoe vele rovers op den oceaan, die de onschuld overvallen, en als hongerige gieren den weerloozen zeeman overweldigen en in boeijen sluiten. Mogen wij niet met reden vragen, wie onderscheidt ons? daar wij zoo gerust weder ons werk mogten beginnen, hetzelve onder het genot van Gods zegen en goedkeuring voortzetten, en gezond en als met nieuwe krachten ver-

[p. 140]

rigten wat ons voorkwam, terwijl wij aan voedzel of dekfel geen gebrek hadde? Ja, zoo wierden wij dezen dag door Gods verzorgende liefde bewaard, geleid en onmerkbaar welgedaan; en in dit avonduur bragt hij ons, in zijn Heiligdom, nog dit genadewoord toe: die wil, die kome. In datzelfde huis mogten wij ook zijne bewarende hand ontmoeten, die vele anderen dreigde te vernielen. Van een der gewigten (zoo men zegt van 6 à 700 pond,) dat onder aan de klok der toren hangt, komt het touw te breeken, zoodat het valt; wel gelukkig in een gevulde bakmethooij, maar onbegrijpelijk de slag! de dreuning! de ontroering der menschen! en, nog gelukkig dat dit voorviel onder het zingen van een gezang, dat op een hoogen toon ging, hetwelk voor een groot gedeelte de onsteltenis ras benam, doordien men geen onheil ontwaar wierd. Wat is Gods zorgende liefde niet groot, omtrent zijne schepselen? Och, lieve kinderen! dat die gedachten toch levendig bij ons blijven, opdat ons hart altoos brande van erkentenis en dankzegging voor Hem, die al onze liefde en hoogachting waardig is.

[p. 141]

Dat wij ons nu weder schikken om onzen God en Vader te ontmoeten met gebeden en dankzegging. Genaderijke God en Vader! wij danken u, dat gij ons dezen dag wederom hebt bewaard, verkwikt, verzorgd en gezegend. Wij bidden u, blijf ons voorddurend met uwe goedertierenheid omringen. Leer en leidt ons door uwen H. Geest, en maak ons regt geschikt om voor u alleen tot uw eer te leven op de wereld. Neem óns in dezen nacht onder uw opzigt. Verkwik ons door den rust, en laat onze geest met u werkzaam blijven. Doe ons den volgenden morgen met vernieuwde krachten en in gezondheid weder, ontwaken, alles en alleen om het lijden en sterven van onzen Heer Jezus Christus! Amen.