Een lees- en zangboekjen voor de jeugd

N^o 97. Spreuken (N.G. II, 442.)

Wie de wereld verkiest

Zoo, dat hij God verliest:

Als 't gaat op een scheiden;

Mist hij ze alle beiden.

Wanneer het hart van de aarde gaat,
En door de blaauwe wolken slaat,
Wanneer 't gemoed daar boven zweeft,
En niet dan Hemelsch voedsel heeft,
Wanneer de ziel zich keert tot God:
Dan is de Wereld enkel spot.

[p. 213]

 

Die Koninkrijken won, die legers heeft verslagen,

 

Die mag vrij van laurier een trotsche kroone dragen;

 

Maar die nog boven dat zijn zelven winnen kan,

 

Geef dien de hoogste kroon, dat is de sterkste man.

 

 

 

Laat Hemels vreugd en Hellepijn

 

Altijd in uw gedachten zijn:

 

Denk hoe het wezen mag aldaar

 

Daar eenen dag duurt duizend jaar!

 

En peins eens, hoe 't daar wezen mag,

 

Daar duizend jaar is eenen dag!