|
| |
No 61. Maria Magdalena (CV).
1.
‘Waar zijt gij nu, beminde Heer!
‘O goede God, aanhoor mijn droevig klagen:
‘Neem in mijn tranen uw behagen!
‘Ach, in het graf en vind ik U niet meer:
‘'t Schip, dat verdrinkt met 's koopmans goed,
‘Verdrinkt den koopman in een tranenvloed:
‘Mijn hoogste goed is uit het graf genomen.
‘Waar men iets heeft vernomen
| |
2.
‘Gelijk het tortelduifjen zucht,
‘Als 't heeft zijn lieve wederpaar verloren,
‘Die 't van te voren had verkoren,
‘Met wie het zoetjens zweefde in 't blaauw der lucht,
‘Zoo weent mijn ziele nu ter tijd,
‘Om dat zij haren Bruidegom ging kwijt:
‘O blode knechten, die het graf omschaarden,
| |
| |
‘Niet veiliger bewaarden!
| |
3.
‘Eilaas! had ik aan 't graf gewaakt,
‘Ik had de roovers wel terug doen keeren,
‘Ik had bewaard het graf mijns Heeren,
‘Ik had mijn wacht wel zekerder gemaakt;
‘Zij namen Jesus niet van daar,
‘'t En zij dat zij ons namen met elkaâr!
‘Ach, dat ik toch aan 't graf, met de andre vrouwen,
‘'t Heuglijk, heilig feest
‘Van Paschen had gehoûen -
‘'k Ware blijd' van geest.
| |
4.
‘Wie brak den zegel van 't nieuw graf?
‘Ik zie 't! God wil geen goddelooze zegels,
‘Die strijden tegen zijne regels.
‘Een Engel kwam en brak den zegel af;
‘Hij wentelde van 't graf den steen:
‘En 'k vinde in 't graf het doodkleed maar alleen
‘O Engel, wil mij uwe vleugels geven
| |
5.
‘Of, vlieg gij-zelf, en zeg aan Hem,
| |
| |
Die van den dood is uit het graf verrezen,
Dat ik de doodverf heb op 't wezen
En tot Hem zucht met een gebroken stem.
Zeg Hem, dat ik van liefde sterf,
Terwijl dat ik zijn zoet gezelschap derf.
Misschien als Jesus, als mijn welbeminde,
| |
6.
En zie terstond kwam Jesus hier,
Die uit het graf was van den dood verrezen;
Maar Hem versierde een ander wezen,
Zij zag Hem aan voor eenen hovenier.
Zij ondervraagde Jesus ras,
Zij vraagde Jesus, waar dat Jesus was;
Maar zoo de hovenier begon te spreken,
Zoo zag zij teffens Hem,...
Van liefde schier bezweken,
| |
7.
‘O zalig uur, o blijde dag,
Dat ik U heb, mijn God en Heer, gevonden,
De liefde heeft mij hier gezonden;
Gedoog, dat ik U eens omhelzen mag.’
Maria, zeî de zoete Heer,
| |
| |
Raak mij niet aan, al is uw liefde teêr,
'k Zal, voor den Hemel, U dees vreugde sparen,
|
|
Auteursrechtvrij