[vervolg van p. 709]
taal: de dagboekfragmenten worden verzen, naarmate het leed groeit, raken de nauwlijks verworven woorden weer zoek. Tot alles gereduceerd wordt tot dat ene woord: ‘iv hibv hiv u en ik kunn heb hiv / me zon God Allh / Alice Walk bi o iv vi ywxyz / I ah viih ih i hiv / hiv’.
Het is misschien een te smalle basis om een boek op te beoordelen, maar precies dit taalgebruik maakt Drift zo indrukwekkend. Er staat gewoon geen enkel cliché in, de ongepolijste lyriek, de heftige, uitgepuurde zinnen kerven het profiel van een kind in je geheugen, dat uit een schreeuwende pijn de levensnoodzakelijke kracht put om door te gaan.
[Jen de Groeve]
Auteursrechtelijk beschermd