[vervolg van p. 3]
staan in Bernlefs verhalen treffende passages, ook over de verbeelding, de beeldvorming, het zien van de wereld, het scheppen van een eigen wereld.
Bernlefs verhalen etaleren geen eruditie, hoewel die er duidelijk is, maar zij proberen fenomenen van vervreemding, uitvallen van psychische of organische functies en angsten, kwellingen en pijnen als gevolg daarvan zeer empathisch te beschrijven. Het effect van de lectuur van Bernlefs verhalen op de lezer kan ik het best omschrijven met een citaat van de auteur zelf uit zijn essaybundel met de toepasselijke titel Ontroeringen (1991): ‘De ontroering is misschien de sensatie even uit de rails te worden getild zonder alle vast grond onder de voeten te verliezen’.
[Joris Gerits]