| |
XVII. Hoe die camp [geno]men werd tuscen[Walewein] ende Lancelote, ende v[orwaer]den gemaect.
Alse coninc Artur hadde geseten
Vor Gaunes met sinen here
Wel twee maent ofte mere,
Hi sach wel dat hem van dien
8370[regelnummer]
Cleine ere soude gescien;
Bedie die gene dire binnen waren
Waren van herder groter waren.
Op enen dach seide die coninc
Tote Waleweine dese dinc:
8375[regelnummer]
‘Gi hebt mi selken dinc doen bestaen
Daer wi nembermer af ne ontfaen
Ere, dats van desen orloge nu
Dat wi hier hebben, secgic u,
Jegen des conincs Bans geslachte;
8380[regelnummer]
Want si sijn ridders van groter machte:
Nigeren vinden haren gelike.
Nu laet ons versien wat wi
Daer met hebben te done, bedi
8385[regelnummer]
Wi selen meer verlisen mogen
Dan winnen ane dit orlogen.
Si sijn in haer lant, ende oec si
Hebben hare vriende hen bi,
Ende si hebben vele ridders met hen.
8390[regelnummer]
Mi dunct dat ic daer af seker ben,
Alse wise baten, ic segt u,
Wi hadden over lanc hier te voren
Al dat wi hadden nu verloren,
8395[regelnummer]
Met dat si sijn van groter macht
Ende ridders van groter cracht.
Nu laet ons versien,’ sprac die coninc,
‘Wat mi mogen doen met derre dinc.’
Mijn her Walewein hem antwerde gaf,
8400[regelnummer]
Dat hi hem soude beraden daer af
Met hem selven, ende antwerden daer soe
Wat sijn raet es watmen doe.
Mijn her Walewein was optien dach
Pensende mere dan hi te voren plach.
8405[regelnummer]
Als hi een stuc hadde gewesen
| |
| |
In gepens, hi riep na desen
Enen knape tot hem ende seide:
‘Vare binnen Gaunes sonder beide,
Ende sech Lancelote, dorre hi
Dat hi niet sloech doet qualike
Mine broders, ende verradelike,
Sech hem dat ic al gereet bem
Dat te provene daer op hem.
Inden camp moge verwinnen mi,
Mijn oem die coninc sal te hant
Wederkeren dan in sijn lant,
Ende sal nembermer callengieren
8420[regelnummer]
Dlant van Gaunes, in gere maniren,
Om enege sake die tot desen
Tuscen ons ende hem heeft gewesen.
Ende gevallet alsoe dat hi
Inden camp werd verwonnen van mi,
8425[regelnummer]
In wille nemmer eischen dan,
Ende wille dat blive daeran,
Willen die twee coninge danne
Werden des conincs Arturs manne;
Ende willen si niet aldus bestaen
8430[regelnummer]
Te doene, soe sech hem saen,
Wine sceden dan nembermere
Van henen, bi onsen here,
Eer si sijn onteert ende doet.’
Alse die knape dit verstoet,
Ende seide: ‘Ay live here,
Waeromme hebdi wille so groet
U selven te bringene ter doet?
8440[regelnummer]
Es goet riddere sonder genoet.
Wat soe mins daerna gesciet,
Dese boetscap en doe ic niet,
Ende si en gesciet oec niet bi mi.’
- ‘Dit ne diet niet,’ sprac hi,
8445[regelnummer]
‘Wattu sprecs: du moets, sonder waen,
Die boetscap te doene bestaen,
Bedie in anderen manieren
En mach dorloge niet falgiren.
Hets wel recht dat dorloge si
8450[regelnummer]
Gehint bi hem ende bi mi,
Bedie hi begonst, te waren;
Ende alst al was laten varen
Beginnen minen oem den coninc;
8455[regelnummer]
Ende hets recht dat ic hier af scouwe
Dierste bliscap ende den irsten rouwe.
Ic wille wel dattu wets al bloet,
En sagicker niet in min recht so groet,
Al mochtickere winnen mede
8460[regelnummer]
Van alder werelt die beste stede,
Ic en vergaderde niet ane hem,
Nadien dat ic weet ende seker bem
Dat hi een die beste riddere si
Daer ic noit acquiteerde jegen mi.
8465[regelnummer]
Maer dat weten die liede alle,
Sulken tijt dat wel gevalle
Dattie beste riddere die levet
Onrecht ende ontrowe in campe hevet,
Dat hi moet wesen bi dier daet
8470[regelnummer]
In dien altehant gerekent quaet;
Ende daer die quaetste riddere di levet
Recht ende trouwe in campe hevet,
Die cranke riddere mach bi desen
In dat doen stout ende seker wesen.
8475[regelnummer]
Dits die sake daer ic bi dochte
Te min Lancelote ende ontfrochte;
Ic weet wel dat donrecht es sijn.
Hier omme mogestu te min sijn
Om mi vervard ende andere mede,
8480[regelnummer]
Bedie God hulpet in elke stede
Den rechten, ende in allen hove,
Dats min hope ende min gelove.’
Soe vele sprac min her Walewein doe,
Dat hem die knape bant daertoe,
8485[regelnummer]
Dat hi die boetscap doen sal
Die hem min her Walewein beval.
Die knape es sanderdages comen
Binnen Gaunes ende heft daer vernomen
Lancelote, ende es te hem gegaen,
8490[regelnummer]
Ende sprac dese worde saen:
‘Here, mi heeft hier gesint nu
Mijn her Walewein, ende ontbiet u,
Waer dat sake dat alsoe gesciede,
Dat vergaderden uwe liede
8495[regelnummer]
Ende die onse, alsi hebben gedaen,
En mochte niet bliven, sonder waen,
En moeste gescien tien tiden
Grote scade in beiden siden.
Mijn here doet u bi mi verstaen,
8500[regelnummer]
Es dat sake dat gijt dort bestaen,
Dat hi es gereet te dien,
Daer alle die liede toesien,
Te provene dat gi ongetroulike
Sine brodere doet sloget ende qualike;
Verwinnen, het moet u doet wesen;
Ende mogedi u van desen saken
Verweren ende hem gelovech maken,
Die coninc sijn oem sal in sijn lant dan
8510[regelnummer]
Wederkeren, ende alle sine man,
Soe dat hi u vord laten sal
Ende ne dordi dit niet bestaen,
Al die werelt sal dit, sonder waen,
8515[regelnummer]
Ane u begripen harde sere,
Ende men saels u spreken onnere,
Ende men sal al clare weten ter tijt
Dat gi hier af besculdecht sijt.
Aldus ontbiet min here u:
8520[regelnummer]
Siet wat gijs wilt anevangen nu.’
Alse Lanceloet verstont dese worde
Hi gaf den knape scire antworde,
Drove vander niemare ende gram,
Alse die node inden campe quam:
8525[regelnummer]
‘Live vrient, dese niemare
Si es pijnlijc, ende si comt mi sware.
Ic ben die gene die nembermere
Ne hadde wille gehad no gere
Om eneger dinc in ertrike
Jegen min her Waleweine, bedi
Hi es soe goet man, donket mi,
Ende hi hevet mi oec gedaen
Soe goet geselscap, sonder waen,
8535[regelnummer]
Sident dat ic irst ridderscap ontfinc;
Maer hi beroept mi van ere dinc,
Dats van verranessen, dat donke mi
Soe swaer wesen, ic waerre bi
Onteert ende gescint in elc hof,
8540[regelnummer]
Ja, en verwerdicker mi niet of;
Bedie alse ieman beropen es
Van verranessen, sijt seker des,
Ende hi hem daer af nine verweerd,
Hi werd bi dire sake meer onteert
8545[regelnummer]
Dan hi soude oft hi oppenbare
Van anderen saken beropen ware.
Hierbi doet uwen here verstaen,
Wille hi dese sake anevaen,
Ende borge geven, dat hi sal
8550[regelnummer]
Dese vorwaerden houden al,
Hi sal mi al gewapent vinden
Int velt, als hi hem wille binden
Te campe te comene jegen mi.
Ende dit en secgic niet bedi
8555[regelnummer]
Dat ic van hem iet vervard bem,
| |
| |
Minde soe utermaten sere,
In hadde begeerte nembermere
Dat ic soude hebben geset minen
Camp te vechtene, sonder waen.’
Die knape antwerde hem saen,
Dat hi soude in corten dagen
Sinen here die boetscap dragen.
8565[regelnummer]
Daerna sprac die coninc Bohort,
Dat hi luttel hadde gehort
So dulle boetscap van vroden man
Alsem min her Walewein ontboet dan;
‘Bedie dat weten die liede wel,
8570[regelnummer]
Dat u die dinc noit gevel,
Dat gi sine brodere niet verradelike
Doet sloecht, maer oppenbaerlike,
Aldaer dan doe waren mede
Wel hondert ridders ter selver stede.’
8575[regelnummer]
Die coninc Lyoneel sprac doe sciere:
‘Hi doet lichte in sulker maniere
Om dat hi hevet rouwe so groet
Dat hi alse lief di doet hevet
Ende soude hem houdere wreken an
Lancelote dan ane anderen man.
Bi desen heeft hi namelike
Lancelote beropen soe fellike.’
8585[regelnummer]
- ‘Ic wane wel,’ sprac Lanceloet doe,
Dat cortelike sal comen daertoe,
Dat wi den camp selen vechten, sonder waen;
Ende in weet hoe hi sal vergaen.
Wet wel, dat ic des seker bem,
8590[regelnummer]
Al quam ic te boven van hem,
Ende ic sculdech ware af te slane
Sijn hoeft, in daet niet, ic wane,
Om al die werelt, bi desen,
Dat hi mi soe goet man donct wesen;
Die mi nine bestaet, secgic u,
Dien ic meest in minen sinne
Hebbe gemint ende noch minne,
Sonder allene Arture den coninc.’
8600[regelnummer]
Doe sprac Bohort te deser dinc:
‘Gi sijt een wonderlijc here
Dat gi Waleweine mint soe sere,
Ende hi u, dat wi alle weten.
Soe sere haet van doetveten.’
8605[regelnummer]
Lanceloet antwerde hem mettien:
‘Bi trouwen, dit wonder mogedi sien;
In salne minnen, secgic u.
8610[regelnummer]
Ende in had niet geseit nu
Dit so oppenbarlike van hem,
Maer dat ic in poente bem
Te stervene oft te levene, sonder waen,
Nadien dat ic den camp moet angaen.’
8615[regelnummer]
Dusgedane worde sprac Lanceloet
Van min her Waleweine daer al bloet,
Dat hen allen wonderde sere
Diet horden, ende prisden mere.
Ende die knape die van Waleweine quam
8620[regelnummer]
Horde oec dese worde ende vernam.
Hi sette hem ten wederkere
Ende quam tote sinen here,
Ende vertelde hem al die word
Die hi van Lancelote hadde gehord,
8625[regelnummer]
Ende seide dat hi in gere maniren
Vanden campe mochte falgiren,
Conde hi den coninc Bohorde
Daer af gesetten borge ende antworde,
Ware dat sake dat inden pleine
8630[regelnummer]
Lanceloet mochte verwinnen Waleweine,
Dat Artur die coninc also houde
Te landewaerd keren soude.
Walewein seide: ‘Ic sal hier of
Den coninc selve doen belof,
8635[regelnummer]
Oft ic en wane wapine dragen
Nembermer te genen dagen.’
Nu ginc Walewein sonder beide
Vorden coninc ende knielde ende seide:
8640[regelnummer]
Ene gichte wilt geven mi.’
Die coninc gafse hem alsoe houde,
Alse die niet wiste wat hi woude.
Die coninc heeftene opgeheven.
Walewein sprac: ‘Gi hebt mi gegeven
8645[regelnummer]
Dat gi min borge sult wesen
Jegen coninc Bohorde van desen,
Es dat sake dat Lanceloet mi
In campe verwinnet, dat gi
Sult dit besitten laten sciere,
8650[regelnummer]
Ende te Logres varen, in deser maniere,
Dat gi en selt in genen kerc
Orloge beginnen nembermere
Jegen den coninc Bohorde nu
Ende jegen Lancelote, dat secgic u.’
8655[regelnummer]
Die coninc werd om dese worde
Sere temayert, alse hise horde,
Ende seide: ‘Hoe eest daertoe comen,
Dat gi den camp hebt genomen
Jegen Lancelote, secget mi saen?
8660[regelnummer]
Bi wies rade hebdijt gedaen?’
- ‘Here,’ sprac min her Walewein, ‘twaren,
Dese sake was also gevaren,
Dat niet bliven ne mach, di een
Ne moter om sterven van ons tween,
8665[regelnummer]
Oft verwonnen gelovech wesen.
Die sake es aldus van desen
Gesekert in beiden siden,
Ende gi selve moet in desen tiden
Dat gi sult geloven dien van binnen,
8670[regelnummer]
Moge mi Lanceloet verwinnen
Inden camp ofte doet slaen,
Dat si selen hebben, sonder waen,
Pais jegen u vortwerdmere,
Dat gi henlieden gene dere
8675[regelnummer]
Ne sult doen, noch enege scaden,
En ware dat si u eer mesdaden.’
- ‘Sekerlike, neve,’ sprac die coninc,
‘Ic ben drove om dese dinc.
Inne was in langen so gram
8680[regelnummer]
Om sake die mi te voren quam.
Geen riddere, gewaerlike,
En ware mi liver so comen
Dat gi jegen hem camp had genomen
8685[regelnummer]
Dan jegen hem, dat secgic u;
Bedie hi es wel kinlike nu
Die waerdste riddere als tevoren
Van alder werelt ute vercoren.
Hieromme eest dat ic duchte
8690[regelnummer]
Te seerre om u ende vruchte.’
- ‘Here,’ sprac min her Walewein saen,
‘Die sake es alsoe gedaen
Dat si niet achterbliven mach.
Ende al mocht bliven heden den dach,
8695[regelnummer]
Ic ne doget in genen kere,
Dat ic eer storve nu ter uren,
Ic ne soude mi eer aventuren
Hem doet te slane in alre manire.
8700[regelnummer]
Ware mi God dan so godertire
Dat ickene toter doet gebrochte,
Ende ic mire broder doet wreken mochte,
Sone soudic hebben nembermeer,
Wat so mins gesciede, rouwe no seer.
8705[regelnummer]
Ende eest dat hi mi slaet doet,
| |
| |
Soe sal inde nemen min rouwe groet,
Dien ic dach ende nacht make.
Ende om bat te sine te gemake,
Oft doet ofte levende, sciere
So hebbic desen camp dus bestaen.’
- ‘Live neve,’ sprac die coninc saen,
‘God onse here die moet wesen
In onse hulpe van desen!’
8715[regelnummer]
Her Walewein riep den knape saen
Die de boetscap hadde gedaen:
‘Ganc, sech Lancelote dat hi
Come spreken den coninc ende mi
Tuschen den here enter port.
8720[regelnummer]
Ende hi come, ende Bohort,
Ongewapent, entie coninc Lyoen.
Ende min here sal oec alsoe doen,
Ende alle diegene, sonder waen,
Die met hem daer selen gaen.’
8725[regelnummer]
Die knape voer van hem nadat,
Ende voer doe tote in die stat,
Ende vant Lancelote ende Bohorde
Ende Lyonele, alsict horde,
Daer si hadden haren raet doe.
8730[regelnummer]
Ende spraken daeraf embertoe,
Vandien dat hen ontboet Walewein.
Ende Lanceloet seide daer al plein
Dattet hem leet was van desen
Dattie camp ember moeste wesen,
8735[regelnummer]
Ende seide dat int here, twaren,
Gene twee ridders ne waren,
Hine hadde liver al in een
Den camp te vechtene jegen hen tween,
8740[regelnummer]
Jegen Waleweine al eenlike,
Om dat hine minde so sere.
Die knape sprac tot hem: ‘Here,
U ontbiet Artur die coninc
Ende min her Walewein dese dinc,
8745[regelnummer]
Dat gise comt spreken ende sien
Al ongewapent onder u drien
Daer buten. Die coninc sal sciere
Daer comen in sulker maniere,
Ende men sal doen daer ter stede
8750[regelnummer]
An beiden siden sekerhede,
Dat nieman en sal, sonder waen.
Vanden vorwaerden achtergaen.’
Lanceloet antwerde also houde
Dat hire gerne varen soude.
8755[regelnummer]
Die knape keerde ende quam te hant
Daer hi den coninc ende Waleweine vant,
Ende seide hen tier stonden
Dat hi an Lancelote hadde vonden.
Die coninc sat doe op metter vard
Den coninc Karados daer twaren,
Ende sinen neve Waleweine.
Tirst datsi qnamen inden pleine
8765[regelnummer]
Worden si geware ende vernamen
Dat Lanceloet ende Bohort quamen,
Ende Hestor, gevaren uter port.
Tirst dat si quamen soe vort,
8770[regelnummer]
Dat elc jegen anderen spreken mochte,
Lanceloet sprac te hant dese worde
‘Neve, laet ons beten nu ter ure
Jegen min here den coninc Arture,
Van alder werelt, secgic u.’
Hi antwerde hem altehant,
Jegen sinen doetslagenen viant
8780[regelnummer]
Alse min her Lanceloet dat siet
Sprac hi doe: ‘Wie dat viant es,
Ic ne sal altoes niet laten des,
Ic ne sal beten metter vard
Om die minne die ic hebbe te hemward.’
8785[regelnummer]
Ende hi beette ter eerden doe,
Ende die met hem waren daden alsoe.
Alse die coninc dit hadde vestaen
Togedijt den anderen also saen
Ende seide aldns: ‘Bi mire trowen,
8790[regelnummer]
Vele dogeden machmen scouwen
An dese twee, daermense bi
Es sculdech te minne, donke mi;
Bedie in hen es hoveschede
Ende daertoe grote goethede,
8795[regelnummer]
Meer dan in anderen lieden es nu;
Ende van ridderscepe, secgic u,
Sijn si so bewarent, dat haer gelike
Nieweren en es in al ertrike.
8800[regelnummer]
Dat onder onslieden numere
Alse grote minne mochte wesen
Alse heeft gesijn vor desen,
Ic soude blider sijn daer ave
8805[regelnummer]
Die beste scat die es op aerde.’
Doe beette hi van sinen paerde
Jegen henlieden, ende alsoe dede
Ende alse Lanceloet dat vernam,
8810[regelnummer]
Dat hi biden coninc Artur quam,
Hi groette al bescaemt den coninc,
Alse dien scamelheit overginc.
Die coninc en grotets niet; hi dochte
Dattere Walewein om belgen mochte.
8815[regelnummer]
Lanceloet: ‘Her coninc, ‘sprac doe hi,
‘Gi ontboet mi te sprekene, bedi
Soe benic hier comen om dat horen
Wat gi mi wilt lecgen te voren.’
Mijn her Walewein spranc te hant vort,
8820[regelnummer]
Ende sprac over den coninc dese wort:
‘Lanceloet, min here die coninc
Es hier comen om die dinc
Dat hi u wille doen dat gi
Versocht hebt vore nu ane mi.
8825[regelnummer]
Gi wet wel, dat wi hebben nu
Enen camp genomen tuscen mi ende u,
Alse van verranessen groet
Van minen broderen, die gi sloecht doet
In verranessen ende ongetroulike.
8830[regelnummer]
Dit wetewi alle gemeinlike.
Ic ben beropere van desen,
Ende gi sulter verwerre af wesen.
Om dat gi wilt dat dus inde name
Ende dattere geen orloge af qname
8835[regelnummer]
Soe sal u min here beloven,
Ende gi den camp mogt verwinnen,
Dat hi niet en sal beginnen
U te orlogen nu vortmere,
8840[regelnummer]
No man van sinentwegen doen dere,
Ende selen dit lant laten te hant,
Ende wederkeren in haer lant.’
Lanceloet hierop antwerde gaf:
‘Her Walewein, ic soude gerne hier af
8845[regelnummer]
Sien, mocht sijn bi wille van u,
Dattie camp achterbleve nu;
Nochtan sout sijn te minen onneren,
Ende men sout mi te bloetheiden keren,
Maer gi hebt so vele dor mi gedaen,
8850[regelnummer]
Ende min here die coninc, sonder waen,
Dat mi qualike mach toecomen nu
Wille te vechtene jegen u.
Dit ne doet mi gene bloethede,
Noch dat ic u ontsie mede,
8855[regelnummer]
Maer die minne die ic hebbe tuward;
| |
| |
Want alsic sitten sal op min part
Ende mine wapine hebbe an,
Eest Gode lief, ic wane dan
8860[regelnummer]
Dit ne secgic niet in rome nu,
No bedien niet, gine sijt mede
Die beste riddere van kerstenhede,
Maer om dat ic soe gerne name
Pais jegen u, waerd u bequame;
8865[regelnummer]
Want mochtic uwen pais bejagen,
Ic soude doen met minen magen
Al dat gi mi const geëyscen dan.
Ic soude gerne werden u man,
Ende Hestor min broder mede.
8870[regelnummer]
U souden doen manscap hier ter stede
Al onse geslachte gemeinlike,
Sonder die twee coninge al eenlike:
Van hen ne gedogic niet, sonder waen,
Dat si yemanne werden onderdaen.
8875[regelnummer]
Dit willic dor u doen, here.
Daertoe willic noch doen mere,
Her Walewein, wildi; ic sal u noch teren
Vore hen allen ten heilegen sweren
Dat ic morgen vor primtiden
8880[regelnummer]
Uter stede van Gaunes sal riden
Ende gaen in ellendechede,
Wllen ende barevoet mede,
Sonder geselscap; ende ic sal
Dit doen tien jaer, hebbics geval.
8885[regelnummer]
Stervic binnen dien tien jaren
Ic vergeve u mine doet, twaren,
Ende gi suit al quite wesen
Jegen min geslechte van desen.
Onne mi God dat ic kere daernaer
8890[regelnummer]
Alse leden selen sijn die tien jaer,
Ende gi dan ende min here die coninc
Levende sijt, ic begere ene dinc,
Menechwerf hebbe gehad met u.
Here, ic ben oec noch gereet
Te doene enen anderen eet,
Dat ic noit wetende daertoe quam
8900[regelnummer]
Dat ic Gariëtte sijn lijf nam,
Ende dat ic met sire doet [ben] begrepen
Met rouwe, niet met bliscepen.
Ende al dit biedic te doene u,
Niet om vrese die ic hebbe nu,
8905[regelnummer]
Maer ic doet bi redenen allene.
Verstaet wat icker in mene,
Dats dat mi donct jamber groet
Slaet deen van ons tween den anderen doet.’
Alse die coninc verstont dat Lanceloet
8910[regelnummer]
Waleweine so grote redene boet,
Hi werd al tebarenteert scire:
Hine waende in gene manire
Dat Lanceloet dit soude hebben gedaen.
Hi sprac tote Waleweine saen,
8915[regelnummer]
Ende seide al wenender ogen:
‘Neve, verstaet dit togen
Dat u hevet geboden Lanceloet!
Hi biet u redene herde groet.
Soe [hoech] man als hi es, sekerlike,
Mijnher Walewein sprac daer ter stede:
‘Daertoe en hulpt niet gebeden.
Ic hadde liver datmen mi name
Ende datmen mi dor minen lichame
8925[regelnummer]
Ene glavie te hant stake,
Ende men mi uten buke trake
Mijn herte, dan ic soude afgaen
Van dat ic te done hebbe bestaen,
Soe watter mi af wille geven
8930[regelnummer]
Onse here, soe doet oft leven.’
Hi boet te hant sijn wedde vort
Ende sprac ten coninc dese wort:
‘Here, siet mi hier, ic bem
Al gereet te provene op hem
8935[regelnummer]
Dat hi doet sloech ongetrowelikc
Mine brodere ende qualike.’
Lanceloet vore den coninc quam
Al wenende ende sere gram:
‘Here, nadat comen es te dien.
8940[regelnummer]
Dattie camp ember moet gescien,
En verwerdic mi niet jegen hem
Daer af dat ic beropen bem,
Men soude mi nu niet, live here,
Over riddere houden nembermere.
8945[regelnummer]
Siet hier, min wedde gevic u
Hets mi leet dat ict doen moet.
Ende oft min her Waleweine donct goet.
8950[regelnummer]
Vroech, tuscen hem ende mi.’
Ende die coninc onfinc tien tiden
Die wedden in beiden siden.
Doe seide Lanceloet toten coninc:
‘Here, ic versoeke an u die dinc,
8955[regelnummer]
Dat gi mi wilt alse coninc geloven,
Comic vanden campe te boven,
Ende icken verwinne, dat gi te hant
Sult wederkeren in u lant,
Ende uwe liede ende uwe man,
8960[regelnummer]
In maniren dat gi vort an
Niet sult doen met uwer machte,
No u man, no u geslachte,
Het ne ware dat sake, here,
Dat wi jegen u mesdaden ere.’
8965[regelnummer]
Mettesen scieden die heren.
Alse Hestor soude van hen keren
Seide hi: ‘Alsulpe mi God,
Gi hebt wederseit een scone gebot,’
(Tot min her Waleweine hier ter stede,)
8970[regelnummer]
‘Ende die scoenste baten mede,
Die oit soe hoech man ende so groet
Alse min here es, ridder boet.
Ic wilde wel in mine ziele
Dat u van desen mesfiele,
8975[regelnummer]
Alsic wane dat sal, sonder waen.’
Lanceloet dedene swigen saen.
Noit man sach te gere stede
Manne driven soe grote droefhede
Alse min her Iwain hadde van desen
8980[regelnummer]
Alsi wiste dattie camp soude wesen.
Hi quam doe met groten sere
Te Waleweine ende lachtert hem sere
Dat hi daertoe ware comen
Dat hij den camp hadde genomen
8985[regelnummer]
Jegen den besten riddere namelike,
Hi seide tot hem vord saen:
‘Here, twi hebdi dit gedaen?
Gi sijt int onrecht van desen,
8990[regelnummer]
Ende sijn verweren sal recht wesen.
Gine bestont sulc wonder noit ere.’
Walewein seide doe: ‘Live here,
Om dat ic wel weet dat es mijn
Dat recht, ende dat onrceht sijn,
8995[regelnummer]
Wet wel, dat ic te sekerre bem
Daer ombe te vechtene jegen hem,
Al ware hi, sijt seker des,
Noch alse goet riddere alse hi es.’
- ‘Ic wilt mi ware gecost, sekerlike,’
9000[regelnummer]
Sprac die coninc, ‘half min conincrike,
Ende die sake niet comen ware
Aldus verre vort int oppenbare.
Nadien dattie camp moet vortgaen
Laet ons sien wat best es gedaen.’
9005[regelnummer]
Daerna sprac die coninc Ariur vort
| |
| |
Tote minen [here] Ywaine dese wort:
‘Noch heeft min neve gedaen
Een merre wonder suldi verstaen.
Lanceloet boet hem tot al desen
9010[regelnummer]
Dat hi sijn man wilde wesen
Ende al sijn geslechte algemene,
Sonder die twee coninge allene,
Ende dat hi in ellenden wille gaen,
Wllen ende barevoet, sonder waen.
9015[regelnummer]
Sonder enech geselscap, tien jaer,
In dien dat hi moeste daernaer
In onse geselscap also wesen
Als hi hadde gesijn vor desen.’
Mijn her Ywain sprac: ‘Dit gebot
9020[regelnummer]
Wals scone, alse hulpe mi God!
Ic ne sie in desen niet nu
God mote in u hulpe wesen,
Dat u niet mesfalle van desen!’
9025[regelnummer]
Indes conincs Arturs here was
Groet rouwe gedreven dor das
Alsi daer hadden verstaen van desen
Dattie camp ember soude wesen.
Ende die van binnen ne waren
9030[regelnummer]
Niet tonpaise van deser maren,
Alsi hadden verstaen dat Lanceloet
Waleweine soe grote redene boet:
Ende si seiden alle, dat van dien
Waleweine met rechte soude mescien
9035[regelnummer]
Bi sire groter verweenthede
Ende bi sire hoverden mede.
Lanceloet waecte dien nacht vort
In die meestekerke vander port.
Ende hi es te biechten gegaen
9040[regelnummer]
Enen ertschenbiscop, sonder waen;
Hi ontsach hem in sijn gedochte
Dattet hem mesfallen mochte
Jegen min her Waleweine inden strijt;
Want hi wiste wel dat hi tere tijt
9045[regelnummer]
Dat hi sinen broderen haer lijf nam.
Tirst dattie dageraet quam
Ginc hi toter primtijt slapen,
Ende die ridders ende die knapen
Die met hem hadden gewaect dare.
9050[regelnummer]
Als hi der primtijt werd geware
Stont hi op en cleetde hem saen.
Als hi in die zale quam gegaen
Werd hi geware dat tier steden
Vele hoger liede sijns ontbeden.
9055[regelnummer]
Hi eiscede sine wapine doe,
Diemen hem ter vaerd brachte toe.
Daer mochtmen sien te dien doene
Trecken vele hoger baroene,
Ende elkerlijc pijndem van dien
9060[regelnummer]
Hoe hi hem dinen mochte ende besien
Soe dat hem ne gene saken
Van die hem bedorsten gebraken.
Ende alsine hadden berect
Soe si best mochten, sijn si getrect
9065[regelnummer]
Uten palavse ten hoveward.
Doe sat Lanceloet daer op een part,
Dat harde wel doe was berect,
Ende al met ysere overdect.
Die andere saten op daernaer,
9070[regelnummer]
Die hem geselscap hilden daer.
Hi voer aldus uter port mettien,
Datmen in sijn geselscap mochte sien
Sulke tiendusent man wesen,
Dattere geen was van desen,
9075[regelnummer]
Hine hadde hem lude ende stille
Wel geset, dore Lanceloets wille,
Ja, in aventuren vander doet,
Hads te doene gehad Lanceloet.
Nu selewi swigen van desen,
9080[regelnummer]
Ende selen vanden campe lesen.
|
|