|
| |
XLIX. Hoe Walewein enen camp vacht jegen enen hertoge.
Daventure vertellet hier:
Doe Walewein, die ridder fier,
Daer hi vanden coninc sciet,
20440[regelnummer]
Daer ic hier vore die tale af liet,
Quam hi na sire ouder seden
In een groet wout gereden,
Lanc ende utermatene breet.
Twee dage hi daer in reet
20445[regelnummer]
Ende enen langen nacht daertoe.
Des derdes margens quam hi vroe
Gereden in een conincrike,
Dat was gehuset weldelike
Met borgen ende met steden vast.
20450[regelnummer]
Derwaerd reet die vremde gast
Tot dattie dach den nacht besloet.
Een regen starc ende groet,
Die vanden wolken nederran,
Die maecte den edelen man
20455[regelnummer]
Mode ende utermatene nat.
Doe quam hi gereden tere stat,
Daer een coninc binnen was;
Ende groet volc, sijt seker das,
Was in die stat lancs ende breet.
20460[regelnummer]
Ende Walewein, die allomme reet,
Van straten te straten, wats gesciet,
Hine conste daer geherbergen niet
So vele vrems volx was daer.
Doe reet min her Walewein daernaer,
20465[regelnummer]
Daer hi vant ene porte groet,
Daer hi onder scuelde ter noet;
Ende dit was vor eens graven hof.
Onlancs daerna so quam daerof
Des graven sone met gewilt,
20470[regelnummer]
Ende sach waer Walewein daer hilt
Al gewapent op sijn part.
- ‘Wie hout daer?’ sprac hi metter vart.
- ‘Ic beent; een riddere,’ sprac hi nadat;
‘Ende in can in al dese stat
Doe sprac die jongelinc: ‘Wats gesciet,
Ic sal u herbergen desen nacht.’
Dus heft hine in di zale bracht
Ende ontwapende den riddere daer,
20480[regelnummer]
Ende bracht hem enen mantel daernaer,
Dien hi Waleweine dragen dede.
Hierenbinnen quam uter stede
Die grave van des conincs rade
Met sinen gesinde savons spade.
20485[regelnummer]
Doe sprac die jongelinc Waleweine an:
‘Staet,’ seit hi, ‘edel man,
Mijn vader comt van hove saen:
Ic sal jegen hem nu gaen.’
Doe ginc hi jegen den vader daer,
20490[regelnummer]
Ende vier knapen volhdem naer.
Ende als hi anden vader quam
Saen hine metter hant daer nam
Ende seide: ‘Edel vader mijn,
En belget u niet, ende latet sijn:
Geherberget, dat secgic u,
Die gene berberge vinden conde.
Ontfaet [en] wel op dese stonde:
Hi donct mi edel ende hovesch sere.
20500[regelnummer]
Dits mine mesdaet, live here.’
Die grave seide: ‘Sone mijn,
Gebenedijt so moetti sijn.
Gine hebt nu niet mesdaen.
Ic wille[n] gerne wel ontfaen.’
20505[regelnummer]
Mettien trat hi in die dore
Ende Walewein gemoettene daer vore.
Haerlijc begonde anderen groten
Met sconen worden ende met soeten.
So daden oec die met hem quamen:
20510[regelnummer]
Metten handen si hen ondernamen
Ende gingen sitten in dat palas
Op een bedde dat scone was.
Die grave mercte den edelen man:
Hem dochter vele dogeden an.
20515[regelnummer]
Doe gincmen eten daerna saen,
Ende doe dat eten was gedaen
Gincmen slapen, wetet dat.
Ende die jongelinc nine vergat,
Hine hulp Waleweine te bedde saen,
20520[regelnummer]
Ende heeft hem sine scoen utgedaen,
Ende keerde weder danen alsoe.
Des ander dages harde vroe
Ende es te hove ten rade gegaen,
20525[regelnummer]
Ende sine ridders alle gemene.
Ende sijn sone bleef allene
Met Waleweine, al sonder waen,
Die oec op nu es gestaen.
Doe quam vort die jongelinc
20530[regelnummer]
Ende sprac te Waleweine dese dinc:
| |
| |
‘Here, wildi te messe gaen,
Ic sal u ter kerken leiden saen.’
- ‘Jaic,’ sprac hi. Doe gingen si
In ene kerke, die stont daer bi,
20535[regelnummer]
Daer dusent ridders waren ende mere.
Ene stat coes Walewein die here,
Daer hi allene buten stoet,
Ende met hem sijn jonchere goet,
Daer hijt niet en vant bedrongen,
20540[regelnummer]
Tote dat messe was gesongen.
Doe quam daer gedrongen vort
Dor te sprekene sine wort
Een hertoge, een machtech man;
Ende daertoe was hi nochtan
20545[regelnummer]
Die beste riddere oec becant
Diemen vant ins conincs lant;
Hi was des conincs suster sone.
Dit plach hi alle jare te done:
Wanneer so die coninc hilt hof
20550[regelnummer]
Gaf hi hem selven groten lof.
Hi sprac aldus: ‘Ic ben gewes,
Dat hier nu nieman en es,
No riddere, die dar doen gewach
Dat hi nie met ogen en sach
20555[regelnummer]
So goden riddere alsic ben,
No so hoveschen in sinen sen,
No so sconen, no so vromen,
No so conen, no so volcomen
Alsic ben, dat wetic wale.
20560[regelnummer]
Ende es hier ieman die dese tale
Ic hore toe ende swige stille.’
Daer ne was no jonc no out,
No so behagel, no so stout,
20565[regelnummer]
Die daer wederspreken dorste.
Die hertoge, die hoge vorste,
Seide anderwaerf dese wort,
Die gi hier vore hebt gehort,
Ende derde waerven sprac hijt echt.
20570[regelnummer]
Her Walewein quam doe vort gerecht
Ende seide: ‘Her riddere, dine word,
Die du nu hier bringes vord,
Willic wedersecgen te hant.
Ic hebbe betere ridderen becant,
20575[regelnummer]
Ende also sconen ende also vroet,
Ende alse stout in sinen moet:
Dit willic waer maken vor di,
Soe hoe dat oec gedeilt si mi.’
Die hertoge die werd harde gram
Daer quam doe menech riddere toe,
Die daer over een drogen alsoe,
Dat Walewein scoenre ware
Ende bat staende al oppenbare.
20585[regelnummer]
Doe ginc die hertoge saen na dat
Ende boet hem den hanscoe daer ter stat,
Dien her Walewein daer ontfinc;
Ende hi gaf den sinen na die dinc
Den hertoge weder harde saen.
20590[regelnummer]
Dus moeste di camp vorwaerd gaen.
Doe sprac die coninc toten heren:
‘Ic wille datmen verborge met eren
Desen camp te vechtene hier.’
Die hertoge sette borgen fier
20595[regelnummer]
Alse vele alse hem doech,
Want hi vanter ginder gnoech.
Doe eiscemen Waleweine also houde
Dat hi borge setten soude.
Walewein seide doe altehant:
20600[regelnummer]
‘Ic ben hier, here, onbecant,
Ende in weet wien hier setten nu;
Maer mine trouwe gevic u.’
- ‘Her riddere, dan mach niet wesen:
Ic moet borge hebben van desen,
20605[regelnummer]
Oft gi moet hier sijn gevaen.’
Doe quam des graven sone gegaen
Ende seide: ‘Her coninc, ic bidde u sere,
Laet mi verborgen desen here.
Ic bringe u margen den ridder fijn.’
20610[regelnummer]
Die coninc seide: ‘En mach niet sijn,
En si dijns vader wille, Godweet.’
Doe liep hi ten vaderwaerd gereet
Ende bat hem dat hi soude verborgen
Sinen gast al tote morgen.
20615[regelnummer]
‘Hi sal u quiten harde wale.’
- ‘Sone, dits eene kinsce take;
In weet wie u dese dinge riet.
In werde hier sijn borge niet,
Want ic soude hebben van derre dinc
20620[regelnummer]
Ondanc van min here den coninc.’
- ‘Here en werdi sijn borge niet,
Ic segt u dat gi mi meer en siet,
Want ic sal nu henen varen
Daer mi God moge bewaren.’
20625[regelnummer]
Doe die grave dit verstoet,
‘Sone, sprac hi, ‘al min goet
Ic werde sijn borge, secgic u.
Comt met mi ten coninc saen.’
20630[regelnummer]
Dus heft hi borchtoch daer gedaen,
Ende sette daer ins conincs hande
Al sijn lant tenen pande,
Dat hine sander dages bringen soude.
Dus sciet hi vanden coninc houde
Ende die coninc ontbiet ter vart
Alle die heren ende die vrouwen
Dat si den camp quamen scouwen,
Die sander dages daer soude gescien.
20640[regelnummer]
Des sander dages herde vro
Quam Walewein gewapent doe
Metten grave daer ten crite.
Walewein sprac: ‘Here, nu scelt quite
Minen borge, dat secgic u,
20645[regelnummer]
Want ic ben hier comen nu
Den camp te vechtene, sonder waen.’
Die coninc scoutene quite al daer.
Nu es ten crite di hertoge comen.
Heren ende vrouwen, di wilden gomen
20650[regelnummer]
Genen camp daer onderlinge,
Waren gestaen daer tenen ringe.
Ende elc van desen heren brachte
Twee utermatene grote scachte.
Elc heeft genomen den sinen:
20655[regelnummer]
Si quamen te gadere met selker pinen,
Dattie speren braken ontwee
In viertich sticken ofte mee.
Twee ander speren namense daernaer,
Ende elc reet noch op anderen daer,
20660[regelnummer]
Ende braken haer speren alse een riet.
Dit wondert den hertoge als hijt siet,
Dat Walewein sire steke ontstoet;
Ende Waleweine, den riddere goet,
Wonderts ember alse sere daer
20665[regelnummer]
Dat hi sire steke ontstont. Daer naer
Keerden si weder ombe ter stat.
Die hertoge stac Waleweine na dat
Op sinen scilt, dat hi brac:
Den halsberch mede oec dorstac,
20670[regelnummer]
Ende maecte Waleweine ene wonde
Dat hi bloetde ter selver stonde;
Maer Walewein vergolt hem doe
Op die stat, ic segt u hoe:
Hi stakene in die kinnebacke
20675[regelnummer]
Dor den helm al toten nacke;
Nochtan stoutelike hem doe werde
Die hertoge daer al metten swerde.
An sinen scilt stont een drake,
Daer eens groets viers blake
| |
| |
Dus stont hem sijn moet herde hoech.
Ende mijn her Walewein die milde
Hi voerde oec in sinen scilde
20685[regelnummer]
Doe quamen echt dese helden groet
Te gadere met enen erren moede.
Walewein was wel op sine hoede,
Want die hertoge grote slage
Sloech op Waleweine in dien dage,
20690[regelnummer]
Ende hem tornetde harde sere
Dat min her Walewein die here
So lange daer jegen hem gestoet.
Hi nam sijn swaerd, dat was go t,
Ende gaf Waleweine daer enen slach
20695[regelnummer]
Opt thovet, dat hi al bugende lach
Op sijn gereide; ende oec ter stat
In den helm metten swerde.
Walewein, die dit sere derde,
20700[regelnummer]
Hi rechte hem weder ende ran
Opten hertoge ende sprac hem an:
‘Bi Gode, ic gelde u desen slach
Eer heden volindet dese dach,
So dat uwe beromelike onwetenhede
20705[regelnummer]
Daer mede selen inden ter stede.’
Doe nam hi met beiden handen tswaerd,
Ende sloech den hertoge metter vard
Dore den helm ende die cofie mede,
Dat hi viel ter eerden ter stede
20710[regelnummer]
In onmacht van sinen orsse daer.
Walewein beette te voet daernaer
Ende trac hem af den helm ter stat,
Ende wilde hem thoeft afslaen nadat.
Doe quam die coninc daertoe gegaen
20715[regelnummer]
Ende seide: ‘Edel here, laet staen,
Laetene leven, des biddic u.
Wi selen u vor hem geven nu
Ende gode borge in u gewout.’
20720[regelnummer]
Walewein seide: ‘Van desen doene
Alse van uwer gichten scone
Dies en hebbic te done niet:
Ic hebbe alles gnoech; maer siet,
Wildi nu behouden sijn lijf
20725[regelnummer]
So moetti varen sonder blijf
Tote Kardole al oppenbare,
Ende min gevangene bliven dare
Met al sire macht, ende gi mede
Met uwer macht, ende daer ter stede,
20730[regelnummer]
Her coninc, te blivene veertien dage
Na Sente Jans messe, sonder sage,
Tote dat ic te u come. Nu besiet,
Anders en mach hi leven niet’
Die hertoge doe antwerde gaf:
20735[regelnummer]
‘Eer litic mi thoeft slaen af
Eric desen lachter anega.’
Doe hief Walewein tswaerd daerna
Ende seide: ‘Du blives doet ter stat.’
Die hertoge doe Waleweine bat:
20740[regelnummer]
‘Sech mi doch den name dijn,
Oftic sal dijn gevangen sijn,
Dat ic mach secgen, sonder waen,
Wie mi dus tonder heeft gedaen.’
Doe antwerde her Walewein altehant:
20745[regelnummer]
‘Here, ic ben Walewein genant.’
Doe was die hertoge harde blide
Ende sprac daer ten selven tide:
‘Her Walewein, dat men mi verwonnen siet,
Sint dat mi es van u gesciet,
20750[regelnummer]
Dies en scamic mi niet, Godweet.
Siet hier nu mine trouwe gereet,
Dat ic te Kardole varen sal
Met al mire macht, groet ende smal;
Ende die coninc oec, mijn here,
20755[regelnummer]
Salre varen dor uwe ere.’
Dus sekerent sijt beide daernaer.
Daer ward bliscap groet ende oppenbaer
Om dat dese dinge dus waren comen.
Men heeft den hertoge opgenomen
20760[regelnummer]
Ende mijn her Waleweine oec mede,
Ende voretse met vrouden in die stede.
Men pijnde sere om sinen lof.
Daer was gehouden groet hof,
Beide van ridders ende van knapen.
20765[regelnummer]
Naden etene gincmen slapen
Tote des anders margens vroe.
Ende mijn her Walewein stont op doe
Ende nam orlof scone ende wale
Ane alle die waren in die zale,
20770[regelnummer]
Ende keerde metten grave neder
In sine irste herberge weder,
Ende reste hem daerna enen dach,
Daermen sijns herde wel plach.
Doe nam orlof saen die here
20775[regelnummer]
Ende dancte saen den jonchere
Der eren die hi hem hadde gedaen.
Hi bat den grave daerna saen
Ende sinen sone den jongelinc,
Dat hi vare metten coninc
20780[regelnummer]
Alse hi te Kardolewaerd soude varen.
Si geloefdent hem al sonder sparen.
Dus es Walewein henen gereden.
Nu latic bliven hier ter steden
Vanden heren al mine word
20785[regelnummer]
Ende spreke van Waleweine vord.
|
|
Auteursrechtvrij