XXV. Van Waleweine ende Ydeinen ende Druideine.
Dat Walewein ter selver ure
Te campe waerd voer met haestechede:
Ende Ydeine voer oec mede
Also alse daer geloeft oec was.
13060[regelnummer]
Des derdes dages qnamen si na das
Gereden in een dicke wout,
Daer een ridder al stille hout,
Wel gewapent, al te voet,
Ende hielt een ors van prise goet.
13065[regelnummer]
Ende als Ydeine hem liden soude
Sach si op hem menechfoude
Met bliden ansichte vrindelike,
Ende hi weder op hare die gelike.
Dit mercte min her Walewein, Godweet.
13070[regelnummer]
Geen riddere spranc op sijn ors gereet
Ende volgede Waleweine saen,
Ende: ‘Her riddere, nu laet hier gaen
Mine amie! Wies besteet u
Hare te vorne achter lande nu?’
13075[regelnummer]
Walewein seide doe: ‘In gever u niet,
Gine wintse op mi, wats gesciet.’
Die ander seide: ‘Dan ware niet goet
Dat wi vochten; mar nu doet
Ene dinc die ic sal secgen u:
13080[regelnummer]
Setse te middelcrite hier nu,
Ende dien si meest mint, ga te heme:
Dit donct mi dbeste alsict vernemene.’
- ‘Bi Gode, dat si!’ sprac Walewein.
Dus leidise daer in dat plein,
13085[regelnummer]
Ende hietse gaen ten liefsten man.
- ‘Ja, Walewein,’ sprac Ydeine dan,
‘Settimi nu te dele van desen,
Ic sie wel gi wilt mins quite wesen:
Gi sijt mins mode ende sat:
13090[regelnummer]
Gine const mins quite worden niet bat;
Het scient wel gi mint mi clene!’
Doe ginc Ydeine saen na tgene
Ten riddere, die na hare haect:
Desen heeft si blide gemaect.
13095[regelnummer]
Hi namse in sinen arme doe
Ende cussetse daer Walewein sach toe,
Ende voretse daer sire vaerde;
Dies Walewein sere mesbarde:
- ‘Ay mi!’ sprac hi, ‘live God,
13100[regelnummer]
Hoe dul es hi ende wel sot,
Die wiven geloeft nembermere!
Ay,’ sprac hi, ‘ic vergaf u lange ere
Ene valsce daet, quade vrouwe;
Nu salic verlisen mine trouwe
13105[regelnummer]
An Druideine, dat secgic u,
U te bringene te campe gereet:
Dus sal ic breken minen eet.’
Dit es die clage van Waleweine.
13110[regelnummer]
Maer die riddere ende Ydeine
Reden wech met bliden sinne.
Doe sprac Ydeine: ‘Live minne,
Wi moten keren weder saen:
Gene riddere hout min winde gevaen.
13115[regelnummer]
Die ic met mi van huus brachte
Doe hi mi voerde met hem met crachte;
Sine bliven hem heden, bi mire trowen!’
Doe sprac die riddere toter joncfrouwen:
13120[regelnummer]
Laetse hem hebben!’ - ‘Bi sente Jan,
Ic en hebbe mine winde nu!’
Dus keerdi ombe in derre maniere,
Ende eischede Waleweine die winde scire,
13125[regelnummer]
Dise hem geven nine wilde,
Hine winse met spere ende met scilde.
- ‘In setter nemmeer te middelcrite;
Dadict nu ic worder quite.’
Ende alse doe dit diegene sach,
13130[regelnummer]
Dat andersins niet wesen mach,
Reet hi op Waleweine ter stede;
Ende Walewein reet op hem daer mede
Ende stakene dorden lichame weder
Dat hi stappens doet viel neder.
13135[regelnummer]
Dies was Ydeinen bliscap groet,
Ende ane Waleweine si daer scoet
Ende seide: ‘Here, nu benic seker ende wijs
Dat gi met rechte sijt min amijs!
Dat ic den riddere dede keren met mi
13140[regelnummer]
Om dese winde, dat was bedi
Ic wist wel gi souten verwinnen nu.
Dat daetdi.’ - ‘Ydeine, ic segt hier u,
Gi hebt alsoe hier u geproeft,
Dat ghi geen orkenscap behoeft,
13145[regelnummer]
Want u gewerke provet wale.’
Ydeine sprac met sereger tale
Ende smeecte ende bat omtrint,
Maer en besloet haer niet en twint.
Dus sijn si te campe comen.
13150[regelnummer]
Ende min her Walewein heeft vernomen
Waer dat die camp soude wesen,
Ende brachte Ydeinen daer mettesen.
Nu was die coninc Bandamagu
Ende her Druidein, dat secgic u,
13155[regelnummer]
Comen gereden opten pleine
Daer si wisten Waleweine,
Die Ydeinen brachte daer,
Sonder sorge ende sonder vaer,
Daer die camp om sal wesen.
13160[regelnummer]
Ende rechte oec mede binnen desen
Quamen si te gadere gereden.
Her Druidein stac met hastecheden
Op Waleweine sijn spere ontwee,
Ende Walewein tsine, min no mee,
13165[regelnummer]
Gelijc oft ware een sproc, Godweet.
Elc vinc tsinen swaerde gereet
Ende gingen daer nemen ende geven.
Int leste soe es daer onder bleven
Ende gaf hem op her Druidein.
13170[regelnummer]
Doe seide te hans min her Walewein:
| |
‘Her Druidein, so gevic hier u
Uwen wille te done in allen tide.’
Men sach nie man so blide
13175[regelnummer]
Als hi was doe derre saken.
Bandemagu dede grote feeste maken
Des avons met Waleweine nu;
Maer Ydeinen, dat secgic u,
En behagede der feesten niet,
13180[regelnummer]
Dat Walewein van hare dus seiet.
Nu salic u swigen van desen,
Ende sal van Maurus den swerten lesen
Ende vander joncfrouwen van Galestroet,
Die om Waleweine dreef grote noet.
|
|
Auteursrechtvrij