Kroniek van het Sint-Elisabethsconvent te Huissen (1667-1752 en 1782-1801)


folio 23 1681 In dit jaar 1681 op Sint Jacobus avont isser een suster, die het opsight en sorgh van de duyven had, na de duyventoore geklommen, en wesende op de tweede verdieping en het leertje omslaande is daar bij na doot gevallen. Haar eijgen suster niet wetende, waar dat deese suster soo langh bleef, is na haar gaan sien en daar komende vondt haar soo leggen. Gaf nogh wat geluyt, waer op d'Eerw. pater en d'Eerw. mater voort zijn gekomen en haar nogh levendigh vindende alle vlijdt gedaan om haar af te krijgen, uyt vrees dat het gericht daar anders bij soude moeten
[pagina 11]
komen. Wiert op een bedt geleijt en soo met touwen van den tooren gelaten en in het sieken-huys gedraagen, alwaar sij den H. Oly kreeg. En door den barbier een ader gelaten tot getuygenisse, dat sij toen nogh levendigh was. Sedert die tijt hebben d'overste geordonneert om dit droevigh ongeluck, dat de susters 30 dagen langh de korte vigilie soude leesen, en alle jaaren op het jaargetijde ook de korte vigilie, dat sedert continueert voor ider afgestorven suster, en het jaargetije te houden 15 jaare langh lesende de korte vigilie. In dit jaar 1681 heeft het convent aengenomen ses merghen bouwland geleegen in den Gelderschen Hoeck. 4,5 merghen van mijnheer Lent, secretaris, 1,5 Merghen van Geertruy Vloeten voor de somma van 1500 guldens den 4 october.