't Kortswylige steekertie
(1654)–Anoniem Kortswylige steekertie, 't–
Auteursrechtvrij
[pagina 192]
| |
Stem: Het was een Boer uyt Vlaenderlandt.
Meeuwes.
Kom Petemeu mijn spesicaal,
Myn beste kaamer-raatje,
Stap dog met my eens op de zaal,
My lust een smokkel praatje,
‘k Heb ‘t mysje angehouwen,
Zy mient ik sel heur trouwen
En ‘k kryg o spyt,
Of zy trou beyt
Puur weer sin in de mydt.
Ic weet dat ‘k ommers niet en deug,
Zuk werk perfors te doene,
| |
[pagina 193]
| |
- - - - - - - - | |
Van die Iuffr. en Monsr.
Iuffr.
Myn lief die schoot my gist’ren op,
Wie weet hoe ik die brok verkrop?
Monsr.
De liefde maakt myn leetjens rank
‘k Schep gien vermaak in spys of drank.
- - - - - - - - ‘t Is of ick tegen heygen meug,
Een out wijf most gaen joene,
Wat krom wel gaat my over!
Keum Heyntje pick betoover,
Dees drentsche das,
By kris by kras
| |
[pagina 194]
| |
Daar ‘k gaarne los af was.
Petemeu.
Wel Meeuwes Dritten benje dol
Hoe sieje dusk bekreeten?
O say! is ‘t bacchus buykje vol,
‘t Is soo nog niet dese heeten,
Of daar ‘s wel grongt te krygen
Mit snakken of mit swygen
Maak actie dan,
Myn fulleman
Wat pokken schorter an.
Meeuwes.
‘t Was alles meutje, alles wel,
Van koonen tot de ooren,
| |
[pagina 195]
| |
- - - - - - - - | |
Van die Iuffr. en Monsr.
Iuffr.
Soud ik niet tieren ‘k heb myn keur
Van jongmans ‘s avonts an de deur.
Monsr.
Kom Iuffr. trouwen wy een rys,
Soo ik jou snuyt lang weer het vlys.
- - - - - - - - Maar daer ‘s een datje an dat vel,
‘s Is lyps van schoft gebooren,
ik duysch, (dat ‘k niet verspiede)
‘k Besweek als s haar ontkliede
Licht ook haar huych,
‘s Is ver’ niet ruygh,
| |
[pagina 196]
| |
Na al heur sulvertuych.
Petemoe.
Weg met die schoonveur, ‘k weet noch raadt,
Al het t vel jou bedroogen
Zy krygt daar door doch niet te baat,
Houd jou maar uyt de dogen,
Ie stelt uyt landig heeten,
En wort my t stuck verweeten,
Ik ken een trek,
‘k Houd my als gek,
Zoo stoptme ‘t graen de bek.
Meeuwes.
Dats ondieft! akkerelysjens Meus
Daar dient niet op eslaapen,
| |
[pagina 197]
| |
- - - - - - - - | |
Van die Iuffr. en Monsr.
Iuffr.
Daar is te veel aan ‘t taaklen vast,
Het bruytje dat lydt duysent last.
Monsr.
O Iuffr. siet! o Iuffr. soet!
Iy weunt allien in myn gemoet.
- - - - - - - - Al soud ‘k loogeeren in de geent
Ik sel jou raadt na aapen
Dat recht verbrodde mysje,
Is goedt voor kartelig Tysje.
My dienter een
Recht op van leen,
En splinters meer als meen.
S.K.
|
|