't Kortswylige steekertie

[p. 112]

Een Knoddigh Achternaatje op een Bruyloft Feest,

Ay treurt niet in het Bruylofts kleedt,
Nu ‘t bruytje is gegaen
In ‘t kloostertjen van lief en leet
Daer twee paer schoentjens staan
Twee paar in lieffde neergestort
Voor ‘t ongeschonden bedt
Daer ‘t donsje overgooten wort,
Met thym en Violet

Daer Cupido het soete wight

Met ‘t stooke brantje swiert
En met een geurigh hemels ligt,
Haer blijde Nachjens viert

[p. 113]

- - - - - - - -

Van die Iuffr. en Monsr.

Iuffr.

Wat ben je een soet sape Nesch
Ik gloey so ras hy sydt Matres.

Monsr.

Ik glinster by twe peerlen in,
Raadt wie betoovert siel en sin?

- - - - - - - -

Met roose krqansjes op haer hooft
Gepluckt met volle tier,
Daer ‘t vertreckje is doorstooft
Met puyck van eglantier.
Wiens snatertje dan niet en gaet
Wiens hertje suchtens uyt,

[p. 114]

 

 

Past beter inde sneeu op straet

 

Dan byde blye Bruyt.

 

Ia soetertjes die dorheyt haat,

 

En gloeyt in reyne min,

 

V twede is u rijckste staat,

 

Prent dit vry in u sin.

 

Die mint en wint is vreught beryt,

 

Maer inde hoogste noot

 

Teelt eenigheyt, oneenigheyt,

 

Oneenigheyt: de Doot.

 

Een deuntie van een klopje Iong

 

Dast maalt my inde kruyn,

 

Die ‘t kapjen op het tuyntjen hong

 

En doolend’ song in duyn.

- - - - - - - -

[p. 115]

Van die Iuffr. en Monsr.

Iuffr.

Wy dennen dikwils op het bedt,
Maar ‘t mysie maakt noyt mysie vet.

Monsr.

Ik beleg ‘t my als sy syd bonsjour,
En niet en knie-knikt tot de vloer.