Het tweede deel van de koddige olipodrigo

[p. 206]

Op een Putje,
Dat Iuff^r. Margrieta.... met een oorpereltje, al slapende, in haar arm (daarze op leunde) gedrukt had,

AY zie, de schoone Peerel zit,
En drukt met Peerlen hare leden,
Wiens blaau bestreept spier Leely-wit
Een Diamanten hert zou kneden.
De Nimph, met schitt'rend' hals-cieraad,
Steekt sluimrend Putjes in haar armen;
Ey stugge steenen, wreet gewaat,
Wilt u die Leely-bron erbarmen!
Den adem van een zachter mond
Zal aangenamer zoetheidt sprengen,

[p. 207]

 

Op zulk een hagel witten grond,

 

En Lelyen met Roosjes mengen:

 

Wel Peereltjes, druk dan niet meer

 

Het zacht Albast van Peerle leeden:

 

Of wilt gy immers, druk dan weêr

 

(Doch heus, beleefdelik, met zede)

 

Dees Lelyen: laat mijn, alwaar 't

 

Maar van de bleekste, Roosjes plukken,

 

Die Venus op haar kaakjes gaart,

 

'k Zal duyzent Putjens daar in drukken.