Het tweede deel van de koddige olipodrigo

't Is d'eene Bedelaar leet, dat d'aar voor de deur staat.

PIet, door de liefd' geparst, gaf onlangs eens een zoen
Aan Floortjes jongste Kijnt, maar onverziens quam loeren

Jaloerze Jaquemijn, en zag het zoet gedoen;

Ja zeyze, beurdent mijn, 'k wed' dat ik Schut zou voeren.

[p. 128]

 

Neen, 't is niet eers genoch, (zoo staatze vast en grolt)

 

Maar kijnt, je keunt geen Hoofs, je woond maar by de Boeren;

 

Of is 't jou noyt evraagt, om datj'er zoo op schrolt?

 

Ja wel, een yder docht als datje Schut zoud voeren.

 

Maar dat men 't niet en wist, hier uyt zoo zou men speuren

 

Als datje word goedt ouds, mits jy niet lyden meugt

 

Dat 't eensjes kermis is; en wijl 't jou niet mag beuren,

 

Daarom beny je ook een ander mens zen vreugt.

 

Doch 't schaadt niet, Jaquemijn, al benje op jou dagen,

 

't Zel noch wel lukken eens, ey! daarom niet eens dut;

 

En is 't jou noyt evraagt, ligt zel men 't noch wel vragen,

 

Al duurt 'et vry wat lang, als 't beurt voert dan geen Schut.

 

 

 

G. Verbiest.