Het tweede deel van de koddige olipodrigo

[p. 100]

Den Boere-zalf-verkooper met zijn Ezel.

'k LIep de heele Werelt door om mijns gelijk te vinden;
Maar 't was by na vergeefs, 'k en zag geen kenbaar blijk,

Op 't laatst' kon mijn vernuft my aan een Ezel binden.

Wat Ezel zag 'er ooit twee Ezels zoo gelijk?

Den Ezel tot zijn Meester.

DIt 's loon van Vrienden aart, wie komt my niet beklagen?
Ziet hoe ik my bemors, ik tors zijn Balssem-pot.

Moet d'eene Ezel hier des anders lasten dragen?

Dat dunkt mijn Ezelheit een Ezelijk gebodt.

Isaac de Groot.