Het tweede deel van de koddige olipodrigo

[p. 82]

Minnedrifjens van Kloriaan aan Kloris.

Toon: Lestmaal ik en mijn Rozamond.

KOrts als mijn Kloris slapend' zat,
En wierd besproeit met Hemels-nat,
Toen kon ik nau mijn rijpe lust
Onthouden zulken Amber-kust.

[p. 83]

2.

'k Misgunde Paean dit gerief,

 

Dies sloop ik als een Hoenderdief,

 

En dronk door kille droppels in

 

De wreedtste vonkjens van de Min.

 

 

3.

Door 't snobb'len Kloris haast ontwaakt,

 

En riep: O Goôn! zie wat my naakt.

 

'k Zeid: Schrik niet, Engel, g'hebt geen noot,

 

Ik ben geen gailen Splittekoot.

 

 

4.

Maar min u, wijl het nuchter nat

 

Mijn zieltjen brandend heeft omvat;

 

Dies wensch ik maar, dat gy die vlam

 

In u Doofpotjen van my nam.

 

 

 

H. Zweerds.