Den vermakelycken opdisser. Deel 2

[p. 94]

Schimpigh bekijck.

Toon: Soo haest Cloris mijn gemoete.

RUym wat op jou lompe vlegels,
Sta ter zy en maeck twee regels,
Kyk hoe Pietje Waeltje bromt,
Die daer gints aen treden komt:
Kyk hoe gaet hy nou braveren,
Met sijn bruyne Bruigoms kleren,
En sijn Bruitjen aen sijn zy:
Kyk wat is dat Mantje bly.

2.

Kyk hoe swaeyt hy, kijck hoe treet hy,
Kyk hoe draeyt hy, en hoe weet hy,

[p. 95]

 

Hem te voegen op de straet

 

In sijn Bruygomlicke staet;

 

Kyck hoe kruist hy, kyck hoe waert hy,

 

Kyck hoe lickeslickebaert hy,

 

Kyk hoe is hy in sijn schick,

 

Met sijn lieve susterlick.

 

3.

 

Kyk hoe pluist hy, kyk hoe strykt hy,

 

Kyk hoe kykt hy, kyk wat lykt hy

 

Wel met al sijn mal gedoen:

 

Kyk beget hoe schuyn en koen

 

Staet hem 't hoetje na het leven;

 

Achter leeg en veur verheven:

 

Kyk hoe hy hem keert en went,

 

Of hy wel sijn self kent.

[p. 96]

 

4.

 

Met sijn vise gecken grillen,

 

Handen, voeten, buik en billen,

 

Laet hy nimmer rust geschien,

 

Met sijn sellef te besien;

 

Kyk wat is dat ventje krachtig,

 

Bars, hovaerdig, preuts en prachtig:

 

Niemant is nou sijns gelijk:

 

Daarom wyk jou bengels wyk.

 

5.

 

Hy wil nou de Kroeg versteken,

 

En de Maats niet meer toespreken;

 

Want hy zeyt met 't jonge Wijf

 

Het hy soeter tijdtverdrijf:

 

In het stellen van sijn snaertje.

[p. 97]

 

Maar ick wed al eer een Jaertje

 

Dat zyn vast voornemen wel

 

Metter tijt verkeeren sel.