Kluchtige tafereelen van Grootje Goedsloof met haar aardig hondje Blaf

[p. 17]

Ach! Pierlala ligt in de kist met beî zijn billen bloot,
en Grootje Goedsloof treurt en klaagt, want Admiraal is dood!

o Jerum! o Jerum! riep Grootje wanhopend:
Daar ligt hij nu happa, die gister was loopend -

Zoo dood als een piertje, die gist'ren nog sprong,

Die gist'ren, o jerum! nog speelde en nog zong!

Vaarwel dan, mijn blafje! vaarwel dan, mijn ventje!
'k Vereer uw persoontje dit fraai, monumentje:

'k Bestrooi het met bloemen vol geur en vol kracht:

Vaarwel dan, mijn beste! vaarwel! goeden nacht!