Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek
(1992)–Anoniem Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek–
Auteursrechtelijk beschermd389. Trouw van twee kameraetsTwee Nederlanders in ouden tijden in Italiën zijnde, geschiedent - gelijk 't wel meer gebeurt - dat haer gelt soo groot niet was als haer hooft, waerom sy besloten na lang vasten huysmussen te gaen schietenGa naar voetnoot*, en sy speelden daerom wie van beyden eerst beginnen sou, d'ander sou soo lang van verre wachten om te sien wat sijn maet brengen sou. Desen begon sijn konst in het werk te stellen, nam sijnen hoed in de handt en mompelde half overluyt: ‘Dat ulieden de duyvel hael, ghy schelmen, dieven, geef my t'eten of ik sal u voor den beck bruijenGa naar voetnoot*,’ en andere diergelijke woorden meer. Maer alsoo den Italiaen welck in 't selve huys woonde in den Nederlantschen oorlog geweest had en so veel Nederlants verstont - overmits men in vremde landen altijt het vloecken eerst leert - wiert hy binnen geroepen, nochtans in de Italiaensche spraek. Als hy binnen ghekomen was, wierdt hy van twee knechts wacker afgesmeertGa naar voetnoot* en daer na weder ten huyse uytghestoten. Hy quam weder by sijn maet met de tranen over de oogen, welk hem vraegde hoe hy gevaren was. Hy antwoorde lustigh: ‘O bloet, ick kreegh daer soo wackerGa naar voetnoot* t'eten en drinken, maer 't slimsteGa naar voetnoot* was dat ick in een kleyne kokenGa naar voetnoot* quam daer het soo gheweldigh roockte, gelijck ghy sien kont omdat mijne oogen noch tranen.’ ‘Dat is geen noot,’ sey d'ander, ‘ick ga oock henen.’ Desen instructie ghekregen hebbende, hoe hy beginnen most, stelde sijn ambacht oock in het werck en wierdt gelijck sijn maet binnengeroepen en op de eygenGa naar voetnoot* manier opgedischt. Desen wederkomende, begon op sijn maet te vloeken en te tieren. Maer den eersten sey droogjes: ‘Wel maet, hadden wy malkander niet ghesworen dat den eenen niet overkomen sou, of 't sou den anderen mede overkomen? En daerom docht my dat ick u onghelijck ghedaen sou hebben, dat ick wat genoten had, daer ghy geen deel van gehadt soud hebben.’ |