Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek

376. Tegens een verlopen^* monich

Een sekeren monich de kap op den thuyn^* gehangen hebbende, onthiel sich lang van het geselschap der menschen, opdat hy vry soude sijn van scheeren en schimpen^*. Maer ten laetsten van een goedt vriendt ter maeltijdt genoot sijnde, was er een welck hem verweet dat hy de kap op den thuyn gehangen had en reeckende hetselve voor groote schande, waerover hy seer beschaemt wiert. Doe was er een ander van de aensittende gasten, welck seyde: ‘Ghylieden moet niet meynen dat desen roodt wort dat hy de kap op den thuyn gehangen heeft, maer liever omdat hy de kap oyt aengedaen heeft.’

* verlopen: uitgetreden

* de kap [...] thuyn: zijn pij aan de wilgen

* scheeren en schimpen: spot en scherts