Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek

[p. 93]

345. Van de schaduw des esels

Demosthenes^* over sware saken van 't gemenebest in tegenwoordigheydt van 't volck redende, maer sy walgingh hebbende over de materie, of dat haerlieden den tijdt begon te verdrieten, verstoorden hem. Doe begon Demosthenes, naedat er stilte gemaeckt was, dese fabel te vertellen: Een seker jonghman had des somers van Athenen tot Megara een esel gehuyrt. Als de son op den middagh seer begon te steken, wouden se alle beyde^* de schaduw van den esel genieten, maer den een stiet den ander wegh. Den eenen sey dat den esel wel gehuyrt was, maer de schaduw niet. Den ander sey dat hem met den ghehuyrden esel 't recht van den schaduw oock toequam. En als hy dit geseyt had, klom hy van den hogen stoel, maer 't volck hieldt hem vast en wou 't eyndt van de vertelling gaerne horen. Doe sey Demosthenes in het wegh gaen: ‘Ghylieden sijt wel begerigh om van de schaduw des esels te hooren, maer ghylieden krijgt de walgingh als ick ulieden praet van 't geen ulieden aengaet.’

* Demosthenes: Atheens redenaar en politicus (384-322 v. Chr.)

* alle beyde: klaarblijkelijk heeft de jongeman gezelschap