Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek

220. Schijnheyligheyt

Als een rijck coopman ghemerckt had dat een seker arm man in heyligheyt uytstack, overmidts hy veel yverigher als andere ter kercken gingh en altijdt sijne ghebedenboeck, getijden en rosarium^* by hem had, vraegde hy hem hoe hy 't al stellen kondt. Daerop den schynheyligh antwoorde dat hy wel geldt van noode had om sich te onderhouden. Den rijcken coopman telde^* hem een goede somme geldts, sonder handtschrift^*, op die voorwaerde dat hy 't hem by gelegentheyt wederom geven sou. Als den coopman langen tijdt daerna 't selve gheldt wederom eyschte, seyde den scheynheyligh dat hy hem niet kende en missaeckte^* de schult. Den coopman van anderen daerover uytgelacht sijnde, dat hy sijn gelt soo lichtelijck aen een onbekende geteldt had, antwoorde: ‘Marcus Ravennas - want soo was den schijnheylig genoemt - heeft my niet bedrogen, maer sijn gebedenboeck en rosarium hebben 't gedaen.’

* rosarium: rozenkrans

* telde: betaalde

* handtschrift: schuldbekentenis

* missaeckte: ontkende