Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek
(1992)–Anoniem Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek–
Auteursrechtelijk beschermd158. Van een dochter, paep en ruyterDaer was een derteleGa naar voetnoot* waerdsdochter welck van een weeldrige paepGa naar voetnoot* bemint wierd. Daer quam by avontuerGa naar voetnoot* een soldaet uyt Hongariën welk dese dochter vieriglik beminde naerdat hy daer een wijl ter herberg gelegen had, maer als se hem dickwils afgeslagen had, loerde hy daerop of er ook een ander was daer se beter sin in hebben mocht en daer wel op lettende, sag hy haer in de kerck dickwils met de paep spreken. Het is op een sekeren nacht geschiet dat de gasten wat lang in de herberg over tafel zaten en de dochter dickwils na de deur ging en de soldaet haer sachtjes volchde | |
[pagina 42]
| |
en onder de trappen sich verbergde. Daer leggende, zag hy dat de paep ingelaten wierd en van de dochter in de stoofGa naar voetnoot* geleit alwaer zy hem geboodt zoo lang te blyven totdat de gasten te bed waren. Zy beloofde weder te komen en hem in haer bedt te gheleyden. Den soldaet dit gehoort hebbende en de dochter na boven gegaen sijnde, viel terstont in de stoof sich veynsende de vader van de dochter te weesen. Hy ontkleede den paep, sloeg hem wel een betGa naar voetnoot* en stiet hem buyten de deur en bleef in de stoof en nam de verlaten schildtwacht van den paep waer. De gasten te bed sijnde, quam de dochter in de stoof en leyde den soldaet, welk des paeps klederen aengetogen had, by den duyster nae haer bed. Als het nu laet was, quam de paep, geheel verstoort zijnde, aen 't venster van de slaapkamer kloppen in dewelck het hoerken met den soldaet sliep. Zy meynende dat het den soldaet was die er klopte, vermaende haren vryer dat hy hem met pis begieten sou, zeggende: ‘Dit is den soldaet welck ons soo veel spelsGa naar voetnoot* maackt. Ick bid u, mijn heer, drijft hem met dese pis van de deur.’ Den soldaet volgde 't gebodt en maackte den paep geheel nat, welck droevigh wechsloop. Den soldaet stondt des morgens vroeg op gelijck of hy in de mettenGa naar voetnoot* gaen sou. Uyt de herbergh gegaen sijnde alwaer hy den papenrockGa naar voetnoot* gelaten had, ging hy na den tempelGa naar voetnoot*. De hoer volgde terstont om den paep te soecken en te seggen dat hy sijnen rock vergeten had. Maer als de paep haer sagh, was hy vergramt en verweet haer sijn uytsluyting en smaet van den voorleden nacht. Naedat 't bedrogh van den soldaet bekent was, kreeg de dochter vergifnis. Den priester wierd 's nachts ingelaten; den soldaet kreegh een stuck gelts opdat hy de saak niet melden sou. |