Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek
(1992)–Anoniem Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek– Auteursrechtelijk beschermd155. LoosheytGa naar voetnoot* van een jongvrou om hare bastard met believenGa naar voetnoot* van haer man in huys te krygenHet is gheschiedt dat een dochter van een edelman verliefde op een jongman, haer seer ongelijck van goedt en bloedt zijnde maer fraey van lichaem en geest. Dese quamen dagelijcks by malkander en door de groote conversatie wierden sy geheel vry tesamen en dewijl de ouders van desen jongman een hof hadden welck aen het venster quamGa naar voetnoot* daer dese juffrou sliep, was er gelegentheydt dat se malkander lang des nachts besochten. Dit had niet lang geduyrt of de juffrou gevoelde dat se swanger was. Dit gevoelende gaf se het aen hare maegdt te kennen welck haer getrouw was, belovende haer een goede vereeringGa naar voetnoot* soo se maken kondt dat hetselve niet ter ooren van haren vader komen moght. Dese maegdt dede haer best om het geldt te verdienen en gaf hetselve oock aen een vroemoerGa naar voetnoot* te kennen die haer alle hulp beloofde en sich de nicht van de maegdt dede noemen, waerom sy dickwils gelegendtheydt had om by de juffrou te komen en daer te slapen. De juffrou maeckte haerGa naar voetnoot* sieck geduyrende de leste twee of drie maenden en als se verlost was gaf se het kindt in handen van de vroetvrouw, haer belastende hetselve te laten doopen en sorghvuldelijck op te treckenGa naar voetnoot*. Dit gheschiede altemael sonder dat er de vader of wist! Dewelck siende dat sijn dochter weder aen de beterhandt quam, gheloofde dat de sieckte quam omdat se niet gehoutGa naar voetnoot* was, waerom hy uytsag na een vreijer van haers gelijck. Als se nu langen tijt ghetrout gheweest was en geen kinderen by haren man kreeg, badt se de | |
[pagina 41]
| |
vroetvrou tijdingh van haren soon te brengen en deselve sonder weten van haren man in huys te brengen. De vroetvrou wees de manier hoe 't selve geschieden most en als se 't tesamen eens waren, gingh de vroevrou by een arme vrou die se van alles onderwees. Dese arme vrou quam alledaeg met 't kind om een aelmoes aen de deur van dese joffrou. Het geschiede op een sekeren tijt als er de joffrou met haer man voor de deur saten, dat dese arme vrou weder met het kint om een aelmoes quam en de vrou haer man wel in sijn schick siende, nam gelegentheit om te seggen: ‘Mijn vriend, sie daer een schoone jongen. Wy krijgen er geen by malkander. Zoo de arme vrou my dien jongen geven wou, ick zou er mede doen of 't mijn eigen ware en zou hem laten dienenGa naar voetnoot*.’ De man stond 't haer toe en zeide wel tevreden te zijn zoo 't de arme vrouw toestaen wou. Sy vraegden 't en de arme vrou gaf haer 't kind maer met leetwesen, gelijck zy veinsde, seggende dat het de nootsaecklickheit was welck haer 't zelfde deed doen. Alsoo kreeg dese vrou haer kind en men behoeft sich daer niet over te verwonderen dat se 't zelve beminde gelijk haer eigen. |