50. Men moet 't ongelijck vergeven
Een sekeren preeckheer plagh sijn toehoorders dickwils de liefde tegens haere evennaesten te bevelen en dat hier noch toehoort: de vergeving van 't ongelijck; en in 't sluijten van sijne predicatie sy hy: ‘Maer wie is er huydensdaegs, beminde toehoorders, welck met een vaerdig en willig gemoet vergeeft? Wie is er, seg ick?’ Terstont antwoorde daer een vrouw uyt de toehoorders welck haer man al lang by onse lieven heer gewenscht had: ‘Ick,’ sey se, ‘heer, vergeef 't een yder gaerne uyt gront mijns herten al waer 't dat hy mijn man dootgeslagen had.’
Auteursrechtelijk beschermd