Klioos kraam. Deel 1(1656)–Anoniem Klioos kraam– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Aan Juffrouw. Margareta de Heer, Op 't vereeren van haer E. selfs geschilderde wonderstucken. BEgaefde Vrouw de Heer, naest viermael vijftien dagen Hebt gy my opgedragen, Twe stucken door u handt, Geschildert, en gemaeldt, tot çiersel van mijn wandt. Het een was rijck verlicht, met angelier en beesten. Tot wonder van ons geesten [pagina 309] [p. 309] Tot tarteringh verçiert Van al wat Flora gaf en 't teeder klein gediert. Het ander is een bult van Appels dick geswollen Die leggen, en die rollen, Met Nooten versch en eêl, En noch een Druyven-tros, met bladen an sijn steel. Ick heb dus langh gestaen, op twijfel-losse bancken, Of ick u soud bedancken, Eerbiedich, met een groet, Dan of ick al den bras soud' schoppen met den voet; Terwijl ick stond bedut, en wist niet of my 't leeven Was onder 't glas gegeeven, En in het glad' paneel, Dan of natuur de konst baard uyt het vlugh pençeel. Dus stondt ick om-gevoert, op kruys en dwarle-hoecken, Tot dat my quam versoecken Een volck dat lessen doet, Voor Helden in wiens brein ons welstant wort gevoet. Tot dat ick 't vonnis hoord' van veel Apellen strijcken, Dat sulck' noch diergelijcken, Was noyt in 't licht gebracht; Doch dat u fijn pençeel had' alles uyt-gewracht. Dus stae ick vast beschaemd' en weet geen stof te vinden, Om soo een Hooft te winden Tot suyver Krans-çieraat; Daar u verlichte licht my tot verblintheydt slaet. Dan stae ick eens en dut, en poogh de ebben randen Te briess' len en te branden, En voort verbrande hout Het Diamante puyck te wisselen met Gout. [pagina 310] [p. 310] Om aerdich nae de konst daer lijsten uyt te smeeden, En 't wonder in te kleeden, Tot wonder van dit dal, Tot wonder deezer eeuw; voor 't achste in 't getal. Maer neen ick word' gestut in 't om-besengeld' wonder, Ick sal 't van hoogh tot onder, Tot wonder in dien stant, Dan laeten als 't my is, geoffert van dien kant. Die tot verwonderingh moet meenich jaren leeven, En meer verwond'ringh geeven Aen geesten daer de faem Staet vaerdich, om de Goôn te off'ren deezen naem. Voor my, ha Eed'le paerl'! ik moet my neder-buygen, En van my selfs getuygen, Dat ick hier schamel dan U Juffrouw Slechts bedanck, en anders niet en kan, Wel hebt dan tienmael danck, en waer de Goden schencken Daer salmen u gedencken, Ghy zijt dan Margariet De Parel, ja de Heer, die 't doel van allen schiet. En met u wonder-konst daer salmen eeuwich brallen, En voor den Heemel schallen, Tot dat een Engel-stoet Komt vander hooghten af, en u medogent groet. SIBYLLE van GRIETHUYSEN. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij