Klioos kraam. Deel 1

Op de Geboorten Dagh van Anthoni Borremans

Aen sijn Ouders.

WIe sal my nu mijn plichten leeren?

'k Heb u op desen dagh belooft,

Uw' Soontjes Jaer-gety te eeren;

En om de kleen' Anthonis Hooft

Een dorre Krans van Dicht te vlechten:

Na dien d' onvriendelijkste tijdt,

Geen Bloemen aen mijn Snoer wil hechten,

Maer treurt terwijl wy zijn verblijdt:

[p. 206]

 

De Winter kan geen Krans verçieren

 

Om dat hy 't Veldt met sneeuw bedekt:

 

Ik sal sijn Jaer-dagh echter vieren

 

Terwijl de vreucht mijn Geest verwekt.

 

Of vierdt men sulk een Dagh met wenschen,

 

Soo wensch ik aen uw' jonge Soon

 

Een krans die nimmer kan verslenssen.

 

De Tijdt verçier hem dan een Kroon

 

Van deugden en bevallijkheden,

 

En aengename vriendelijkheit:

 

Soo worden hier de schoonste zeden

 

De Bloemen die mijn Hoop voorzeit.

 

Soo werdt dees Soon hier in sijn jeught

 

Des Vaders troost, en Moeders vreucht.

G. Brandt.