Klioos kraam. Deel 1

Op de zeylwagen Van Prins Maurits.

DOen hier de Walvisch lag soo groot schier als het strant,
Daer Catwijck hout den naem van 't oude Vaderlandt,
En sagh men nergens nae den Zeeman soo verschieten,
Als doen hy vliegen sag de wielen met de sprieten.
Hy seyd' is dat een werck als Argo, of noch meer,
Dat Pallas heeft gemaeckt haer grijsen Oom ter eer'?
Is dit de Wagen niet, waer meê den Heer der baren
Met sijnen drietandt heeft laest over 't landt gevaren,
Doen al het volck verschrikt, als voor den jongsten dagh,
Den omgeroerden grondt van d' aerde beven sagh:
Sie ick de Nymphen niet daer onder 't vaenken springen,
En Triton op den hoorn met heesche stemme singen?
't Magh zijn dat Boreas Eerichthin dien hy mindt,
Of Chlooin Zephyrus gaet soecken met sijn windt.
't Mag zijn dat Aeolus in Hollandt is gekomen,
En van den Watergodt sijn afscheydt heeft genomen.
Hy rade meest al mis. Dan een dingh was gewis,
Want dit een Wagen doch der groote Goden is.

H.d.G.

[p. 177]

 

MAeckt Jupiter een plaets in 't Hemels' vyer voor my,

 

Op dat ick by de twee en derde Wagen zy,

 

Ghy mooght my meê met haer in 't Noorden wel gaen setten,

 

Dat myn bestoove raên het water niet en letten.

 

Ick heb nu al geleert te mijden 's waters kant,

 

Dewijl ick hier mijn reys droogh vorder over strandt:

 

Soo sal my niet geschiên, dat my niet soude lusten,

 

Te raken 't Westersch nat omtrent de Spaensche kusten.

 

Doet my de eer dien ghy den Dolphijn en den Stier

 

Wel eertijdts hebt gedaen, en 't goudtgevelde Dier.

 

t' Ontvoeren Hellen, of Arions, of Europen,

 

Is 't meer als onder 't jock van sulck een Heer te lopen?

 

Dit is genoegh: maer doch alleen de reeden niet.

 

Alsoo de krans komt toe de geen die snelste vliet.

 

Den Arendts vlucht en mijn en kan men niet veel liegen:

 

Oock Ledeas lief de Swaen en sal 't my niet ontvliegen:

 

Noch Perseus snel gehieldt, die door den Hemel vaert:

 

Noch oock Bellerophon uw ongetemde paert;

 

Is hy gesternt die ooyt de paerde-span versinde,

 

Denckt wat dat ick verdien die eerst vaer met de winden?

 

Men siet in 't hooghste dack het schip geschildert staen,

 

Dat eerstmael dorst alleen door natte wegen gaen.

 

Doch wilt ghy niet, ick sal de bergen niet vergaren:

 

Maer met mijn As en windt na 's Hemels percken varen.

H.d.G.

DIt is een recht toonneel des Aerdrijcx. Waer het mijn,
Ick sou gelijck den Rus een Wagewooner zijn.

ACht en noch twintigh zijn van dit Gespan gedragen.
't Getal alleen ons doet verwondren van de Wagen:
Noch meer 't gewicht van dien doet schricken ons verstant;
Oranjen is daer eerst des Hemels liefste pandt:
Den broeder van den Heer der Deenen is daer mede:
Graef Hendrick: oock die naest sijn Broeder is de tweede
Daer onse saeck op steunt: en 't Huys van Nassous eer
Veel Krijghsliê wijt beroemt, en Duytsche Vorsten meer:

[p. 178]

 

Den Heer van Busenvael die is daer oock t' aenschouwen

 

Des groosten Konings beeldt, mijn çeirsel en vertrouwen:

 

Den bloem van Engelandt en Vranckrijck vroom gemoet:

 

Zijn tegenwoordig daer, en 't Hollandtsch edel bloedt.

 

Den Spanjert is getuygh gevangen hier te landen,

 

Die ooyt was Admirant der Arragonsche stranden:

 

En onder al het vreemdt dat hier is omgegaen,

 

Van sijn Gesanten, sal den Keyser dit verstaen.

 

Want wat wil ick hier doch de Stuurluy gaen verhalen,

 

En 't Wagevolck, en die 't zeyl hoogen en doen dalen?

 

Soo ick my noemen nu by sulcke Heeren magh;

 

't Is moogh'lijck dat men my meê onder allen sagh.

H.d.G.