Klioos kraam. Deel 1(1656)–Anoniem Klioos kraam– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Op het Treurspel van Brandt, de veynsende Torquatus. 'tWAs eertijts mannen werck. Nu komt de teere jeught, En davert op 't tooneel, en tart de grijse hayren In treurspel uytgetreurt, ja d' onbesneeude jaren Versetten tijdt en kunst. De wijsheyt gantsch verheught En weet niet of sy is geleert of aengebooren. Torquatus veynst de wraeck. Het veynsen is vol kunst, En daerse schijnt te zijn, daer is de minste gunst, [pagina 141] [p. 141] De Liefde doet haer best Geveinstheyts werck te stooren. Doch Wraecklust dwinght de Min en overstelpt de vlam, En Norons vreese wordt door 't veynsen overwonnen. De waerheyt was vermomt. het troubed was geschonnen. En in een wreede vlam de wraeck haer eynde nam. Dus veynst de Jonge Brandt, en doet ons al verwondren Dat jonckheyt veynsen kan. hy bergt noch grooter licht, En als Torquatus veynst, so veynst oock sijn gedicht. 't Is weêrlicht tot een proef. daer nae soo sal hy dondren. Ons' Amstel als hy las den veynsenden Torquaet, Sprack uyt de waterstroom: De oudtheyt baet nu niet, Nu Pallas sulcken geest in kindtsheyt leggen siet. De eerklock van 't Tooneel nu niet als Brandt en slaet. C. Barlaeus. Vorige Volgende