Een jonkmans en jonge dogters vryagie
(ca. 1810)–Anoniem Jonkmans en jonge dogters vryagie, Een– Auteursrechtvrij
[pagina 2]
| |
Op een fraaye wys.
Bekoorlyk voorwerp van mijn min,
Gy boesemt my een Etna in:
Niet om te blussen des werelds Oceaan,
Dies moet ik in mijn gloed vergaan!
o gy min, o liefde, o liefde, sta my by,
Maekt dat myn heil onwrikbaar zy.
Wiens hert ontvonkt niet op gezigt
Van 't Sielverrukkend Flonker ligt,
Haer lieve oogjes, omhelst met boogjes ach,
Gelukkig die uw dienen mag,
o gy min, o liefde o liefde, sta my by,
Maekt dat myn heil onwrikbaer zy.
o Lippies voeijent vol van zoetigheid
Tot klippies voor myn ziele bereid,
Wat Nectar goodenschenkt gy niet als 't u lust,
Aen hem die eens u kaekjes kust
o gy min, o liefde, o liefde, sta my by,
Maekt dat myn heil onwrikbaer zy.
Uw blank gelaet dat zelfs de Maen,
't Glinstrent wit doet schaemroot staen.
Haer lieve hantjes, zo teder, zo volmaekt
Zyn 't marmer, daer zyn ziel na blaekt.
o gy min, o liede, o liefde, sta my by
Maekt dat mijn heil onwrikbaer zy.
Wie is 't die alles regt melden zou?
Wie teld o nooit volprezen vrouw?
U Lighaems gave en ziels bekoorlykheen,
Steeds in mijn heete aengebeen:
o gy min: o liefde, o liefde, sta my by,
Maekt dat mijn heil onwrikbaar zy.
|
|