Jong Dietschland. Jaargang 9

[p. 81]

Talium est enim regnum coelorum. (Mt. xix, 14)

Zie, Heer, ik kom ootmoedig als een kind
Vóór U den waan neerleggen van mijn leven.
Ik wist dat Gij de kinderen bemint
En hun uw liefdezegen hebt gegeven.
Ik wist dat Gij aan 't kruis te bloeden hangt
Em mij bemind hebt al uw smarte-dagen,
Dat Gij der menschen reine hart verlangt,
En U slechts kinderootmoed kan behagen.
Om al mijn dwaling wil ik boete doen,
U weenend mijn te grooten trots belijden,
Uw kruis omhelzen in een tranenzoen
En schreien om mijn zonden en uw lijden.
Stom staar ik op uw wreed-miskende smart.
Geen woorden komen van mijn mond gegleden
Voor al 't berouw en liefde van mijn hart.
Ik snik luidop om uw bebloede leden
En hopend, daar Ge op 't kruis mij tegenlacht,
Kom stillekens een stapje, een stapje nader,
En streel uw wonden têer en prevel zacht:
Uw zegen voor uw kleine kind, mijn Vader!

Gabriël VERBORGHT.