Jong Dietschland. Jaargang 8

[p. 147]

De gouden Zonnestrijd gestreden is

De zon, die uit den oostermond vol vuur
op vlammenwiek, zoo machtig komt gerezen
en bliksemt op den zwarten nacht, die schuw
ontvliedt den gulden ridder zonder vreeze,

den Zomergod, die koninklijk regeert
in 't luchtgewelf, met kronenlicht omgeven
waardoor hij d'Aarde gansch omarmt en licht
en warmt en schenkt haar altijd nieuwe Leven, -

de Zon vol glans, ligt thans vast uitgedoofd
of waar, waar is ze plotsling heengetogen,
dat wij haar lieve beeld reeds dagen lang
bestopt, ook al niet meer aanschouwen mogen,

wen 't gruwzaam smoort, de lucht vol stikdamp zit
en d'Aarde met een floers van rouw omhangen
van wee en wanhoop zwelt, omdat de mist
haar blonden koning, pijnlijk houdt gevangen!?

De gouden Zonnestrijd gestreden is:
het duister heerscht op Aarde, zee en luchten,
het duister dreigt benauwlijk overal,
hoe zal de lieve zonne nog ontvluchten?

En toch, de Zon die oppermachtig is,
een dag, ze zal op 's vijands donkre wallen
bevrijd na langen strijd, de wereld door
blij heen, haar vrije Zonnelied doen schallen!

Justina Antonissen.