Jong Dietschland. Jaargang 7

[p. 147]

Een nevel uit de lochten.

Stom, zoo loop ik rond alom,
en voele licht noch leute;
een prangend vlies hangt rommedom,
een nevel uit de lochten!

Een nevel uit de lochten
stopt mij oor en ooge dichte;
geen vriendenoog vermocht den
neschen nevel door te breken!

Nesche nevels, koude - onklare,
als eens de zonne flakkerlaait,
zal, - wee dan u, onklare -
ze uw duistere borst doorboren!

Uw donker lijf doorboor ik eens,
gij nufife, laffe nevels!
met bei mijn vuisten scheur ik eens
uw misten vlies in reepels.

Juul Grietens.