Jan Campert-prijs 2013
Micha Hamel
Bewegend doel
Juryrapport
Op de kaft van Bewegend doel staat een schietschijf met een duidelijke roos. Wie de bundel openslaat, merkt echter al gauw dat de dichter zich niet laat vastpinnen op een vorm, een stijl, een poëtica. Micha Hamel confronteert zijn lezers met een grote diversiteit aan thema's: er is een gedicht over nostalgie, en daarnaast eentje over een paarse onderbroek, maar net zo goed bevat de bundel een hedendaagse bewerking van Goethes ‘Erlkönig’. Die zeer uiteenlopende onderwerpen worden gepresenteerd in verschillende tonen, stijlen en met behulp van allerlei typografische middelen. De ene keer waaieren de verzen breed uit, de andere keer krijgen we een geserreerd gedicht. Nu eens lezen we klerkentaal, dan weer is het gedicht een liedje. Hamel experimenteert met de grenzen van de poëzie: waartoe leent zich het gedicht allemaal? Wat is er nog mogelijk in tekst en wat laat de taal toe? Grenzen worden opgezocht en afgetast, en dat levert spannende poëzie op.
Vervelen kan je je onmogelijk met deze vaak grappige bundel. Tussen het openingsgedicht, ‘Donkere materie’, en het slotgedicht dat gaat over de dood en het einde (allebei overigens ook poëticaal te lezen - zou dit écht Hamels laatste bundel zijn?) voert de dichter je mee van de ene wereld in de andere. Van die van de popster naar het restaurant en naar het advocatenkantoor. Onderweg word je van het ene uiterste in het andere geslingerd, inhoudelijk, wat de vorm betreft, maar ook talig. En altijd treft Hamel daarbij de juiste toon. Bull's eye, vond de jury! Bewegend doel is een overvolle, rijke bundel die getuigt van een aanstekelijke lyrische gedrevenheid die gegarandeerd voor leesplezier zorgt.