Jan Campert-stichting Jaarboek 2013

[p. 7]

Voorwoord

Traditiegetrouw bevat dit jaarboek de juryrapporten voor de literaire prijzen die toegekend werden door de Jan Campert-Stichting en de essays over het bekroonde werk. Het tweede deel van het boek wordt ingenomen door de teksten van het symposium.

De Jan Campert-Stichting, die de literaire prijzen van de gemeente Den Haag toekent, heeft voor 2013 vier schrijvers bekroond.

Tom Lanoye (1958), ontvangt de Constantijn Huygens-prijs 2013 voor zijn hele oeuvre. Wie Lanoye leest, hoort stemmen. Stemmen die een levensechte persoonlijkheid suggereren. Neem de stem van Tom, de legendarische ‘slagerszoon met brilletje’ uit zijn debuut, de jonge schelm Tony Hanssen uit Alles moet weg, de herboren Shakespearekarakters uit Ten oorlog, de illusieloze Maarten Seebregs uit Het derde huwelijk, of de Zuid-Afrikaanse vrijheidsstrijder die plotsklaps zijn levensverhaal uit de doeken doet in Gelukkige slaven. Al dertig jaar wordt het werk van Tom Lanoye bevolkt door mensen die hun stem laten horen. Het woord nemen en hun verhaal doen. Dat ze daarbij van pijnlijke eerlijkheid kunnen omslaan in de meest doorzichtige pogingen tot bedrog - zelfbedrog niet in de laatste plaats - maakt ze voor Lanoye alleen maar interessanter. Tom Lanoye heeft de Nederlandstalige literatuur een adembenemend oeuvre opgeleverd, waarin de taal kolkt en stroomt en de wereld geen moment rust wordt gegund.

Micha Hamel (1970) valt voor zijn bundel Bewegend doel de Jan Campert-prijs 2013 toe. Bewegend doel is een poëtische roetsjbaan. Een grote diversiteit aan onderwerpen wordt gepresenteerd in uiteenlopende tonen, stijlen en typografieën. Hamel experimenteert met de grenzen van de poëzie: waartoe leent zich het gedicht allemaal? Wat laat taal nog toe? Bewegend doel is een rijke bundel die getuigt van een aanstekelijke lyrische gedrevenheid die gegarandeerd leesplezier oplevert.

[p. 8]

Aan Oek de Jong (1952) is voor zijn roman Pier en oceaan de F. Bordewijk-prijs 2013 toegekend. Pier en oceaan is de roman op zijn best. Met zijn sensitieve proza graaft De Jong zo diep in het gevoelsleven van zijn personages, en beschrijft hij zo zintuiglijk de wereld waarin ze zich bewegen, dat het verschil tussen lezen en leven niet zo groot meer is.

Bovengenoemde prijzen worden jaarlijks toegekend. Jan Paul Schutten (1970) ontvangt de tweejaarlijkse Nienke van Hichtum-prijs voor jeugdliteratuur 2013 voor Het raadsel van alles wat leeft (en de stinksokken van Jos Grootjes uit Driel). Alles wat je wilde weten over de evolutie zonder dat je wist dat je het wilde weten, of je nu een tiener bent of een gevorderde in het leven: dat is de ervaring die je hebt bij het lezen van Schuttens boek. Niet alleen meesterlijk geschreven en fantastisch geïllustreerd door Floor Rieder, maar ook onweerstaanbaar vormgegeven door Tobias David. Alsof we hier met een uitgave te maken hebben uit Darwins tijd, al zal men zich toen niet snel hebben afgevraagd hoe te overleven zonder kont.

Van de jury onder voorzitterschap van Aad Meinderts maakten deel uit Yra van Dijk, Arjen Fortuin, Aukje Holtrop, Ena Jansen, Annemie Leysen, Jan de Roder en Carl De Strycker.

De bekendmaking van de bekroningen vond plaats op dinsdag 29 oktober in het programma Kunststof/ntr - Radio 1. De auteurs kregen hun prijs uitgereikt tijdens het Writers Unlimited Winternachten festival op zondagmiddag 19 januari 2014 in het Theater aan het Spui in Den Haag. De prijzen werden uitgereikt door de Haagse wethouder van Cultuur, Marjolein de Jong.

Het jaarlijks symposium van de Jan Campert-Stichting vond plaats op vrijdag 15 november 2013 in het Letterkundig Museum en had de lichte letterheren Bomans en Carmiggelt - beiden 100 jaar geleden geboren in Den Haag - als onderwerp.

Een mooie rij sprekers vermaakte een volle zaal, mede dankzij de vertoonde televisiebeelden van de twee literaire humoristen. Al werd er op het symposium natuurlijk druk gediscussieerd over de vraag of je de beide lichte letterheren wel als humoristen moet betitelen.

[p. 9]

De teksten van de lezingen zijn soms sterk bewerkt voor publicatie en bovendien ingekort. Dat laatste geldt met name voor de bijdrage van Kees van Kooten. De lezer van dit jaarboek mist natuurlijk de discussie tussen de spreker en het publiek die na elke lezing gevoerd werd. Ook moet hij het doen zonder de soms hilarische televisiebeelden. Er blijft gelukkig veel moois over.

Aad Meinderts,

voorzitter Jan Campert-Stichting